κατάληξις: Difference between revisions
Σύμβουλος οὐδείς ἐστι βελτίων χρόνου → Consultor homini tempus utilissimus → Kein besserer Berater zeigt sich als die Zeit
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
|||
Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1360.png Seite 1360]] ἡ, das Aufhören, S. Emp. adv. phys. 2, 61; das Ende, der Schluß, bes. der Schluß eines Verses, Gramm. u. Schol. oft. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1360.png Seite 1360]] ἡ, das Aufhören, S. Emp. adv. phys. 2, 61; das Ende, der Schluß, bes. der Schluß eines Verses, Gramm. u. Schol. oft. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=εως (ἡ) :<br /><i>t. de gramm.</i> terminaison d'un mot ; syllabe finale d'un vers.<br />'''Étymologie:''' [[καταλήγω]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''κατάληξις''': -εως, ἡ, [[παῦσις]], [[τέλος]], [[τέρμα]], Σέξτ. Ἐμπ. π. Μ. 10. 61. 2) ἡ τελευταία συλλαβὴ στίχου, Λογγῖνος 41. 2· [[κυρίως]], ὁ [[τελευταῖος]] ποὺς [[ὅταν]] [[εἶναι]] ἐλλιπὴς κατὰ μίαν συλλαβὴν ἢ πλείονας, «συλλαβὴ ἀντὶ ὅλου ποδὸς παραλαμβανομένη» Διον. Ἁλ. περὶ Συνθ. 18. | |lstext='''κατάληξις''': -εως, ἡ, [[παῦσις]], [[τέλος]], [[τέρμα]], Σέξτ. Ἐμπ. π. Μ. 10. 61. 2) ἡ τελευταία συλλαβὴ στίχου, Λογγῖνος 41. 2· [[κυρίως]], ὁ [[τελευταῖος]] ποὺς [[ὅταν]] [[εἶναι]] ἐλλιπὴς κατὰ μίαν συλλαβὴν ἢ πλείονας, «συλλαβὴ ἀντὶ ὅλου ποδὸς παραλαμβανομένη» Διον. Ἁλ. περὶ Συνθ. 18. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''κατάληξις:''' εως ἡ [[окончание]], [[конец]] Sext. | |elrutext='''κατάληξις:''' εως ἡ [[окончание]], [[конец]] Sext. | ||
}} | }} |
Revision as of 21:45, 1 October 2022
English (LSJ)
εως, ἡ, A ending, termination, S.E.M.10.61, Nicom.Ar. 1.13.13; ἡ εἰς ο κ. A.D.Pron.29.17. 2 cadence or close of a period, Longin.41.2, Demetr.Eloc.19; final syllable, D.H.Comp.18.
German (Pape)
[Seite 1360] ἡ, das Aufhören, S. Emp. adv. phys. 2, 61; das Ende, der Schluß, bes. der Schluß eines Verses, Gramm. u. Schol. oft.
French (Bailly abrégé)
εως (ἡ) :
t. de gramm. terminaison d'un mot ; syllabe finale d'un vers.
Étymologie: καταλήγω.
Greek (Liddell-Scott)
κατάληξις: -εως, ἡ, παῦσις, τέλος, τέρμα, Σέξτ. Ἐμπ. π. Μ. 10. 61. 2) ἡ τελευταία συλλαβὴ στίχου, Λογγῖνος 41. 2· κυρίως, ὁ τελευταῖος ποὺς ὅταν εἶναι ἐλλιπὴς κατὰ μίαν συλλαβὴν ἢ πλείονας, «συλλαβὴ ἀντὶ ὅλου ποδὸς παραλαμβανομένη» Διον. Ἁλ. περὶ Συνθ. 18.