νουνεχόντως: Difference between revisions
Ἔπαινον ἕξεις, ἂν κρατῇς, ὧν δεῖ κρατεῖν → Laus est, si, quibus est imperandum, tu imperes → Lob hast du, wenn du herrschst, worüber zu herrschen gilt
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<i>adv.</i><br />sagement, prudemment.<br />'''Étymologie:''' [[νοῦν]], acc. de [[νοῦς]] ; ἔχων, part. de [[ἔχω]]. | |btext=<i>adv.</i><br />sagement, prudemment.<br />'''Étymologie:''' [[νοῦν]], acc. de [[νοῦς]] ; ἔχων, part. de [[ἔχω]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''νουνεχόντως:''' Isocr., Men. = [[νουνεχῶς]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 18: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[νουνεχόντως]] (Α)<br /><b>επίρρ.</b> συνετά, με [[φρόνηση]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[νουνεχής]]. Ο τ. έχει σχηματιστεί μέσω της μτχ. <i>νουνεχών</i> ενός αμάρτυρου <i>νουνεχῶ</i> αναλογικά [[προς]] τα επιρρ. σε -<i>όντως</i> (<b>πρβλ.</b> <i>προ</i>-[[εχόντως]], <i>υπερ</i>-[[εχόντως]])]. | |mltxt=[[νουνεχόντως]] (Α)<br /><b>επίρρ.</b> συνετά, με [[φρόνηση]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[νουνεχής]]. Ο τ. έχει σχηματιστεί μέσω της μτχ. <i>νουνεχών</i> ενός αμάρτυρου <i>νουνεχῶ</i> αναλογικά [[προς]] τα επιρρ. σε -<i>όντως</i> (<b>πρβλ.</b> <i>προ</i>-[[εχόντως]], <i>υπερ</i>-[[εχόντως]])]. | ||
}} | }} | ||
{{WoodhouseAdverbsReversed | {{WoodhouseAdverbsReversed | ||
|woodadr=[[sensibly]] | |woodadr=[[sensibly]] | ||
}} | }} | ||
Revision as of 14:55, 3 October 2022
English (LSJ)
Adv. of νουνεχής, as if from Adj. νουνέχων (i.e. νοῦν ἔχων), sensibly, Isoc.5.7(divisim), Men.1043 (Pl. has ἐχόντως νοῦν, Lg.686e).
French (Bailly abrégé)
adv.
sagement, prudemment.
Étymologie: νοῦν, acc. de νοῦς ; ἔχων, part. de ἔχω.
Russian (Dvoretsky)
νουνεχόντως: Isocr., Men. = νουνεχῶς.
Greek (Liddell-Scott)
νουνεχόντως: Ἐπίρρ. τοῦ νουνεχὴς (ὡς εἰ ἐκ ῥήμ. νουνέχω), νουνεχῶς, φρονίμως, συνετῶς, Ἰσοκρ. 83D, Μένανδρ. ἐν Ἀδήλ. 426 (Α. Β. 587, 15), ἴδε Λοβ. Φρύν. 604, πρβλ. 599· ὁ Πλάτ. χωρίζει τὰς λέξεις, ἐχόντως νοῦν, 686 Ε.
Greek Monolingual
νουνεχόντως (Α)
επίρρ. συνετά, με φρόνηση.
[ΕΤΥΜΟΛ. < νουνεχής. Ο τ. έχει σχηματιστεί μέσω της μτχ. νουνεχών ενός αμάρτυρου νουνεχῶ αναλογικά προς τα επιρρ. σε -όντως (πρβλ. προ-εχόντως, υπερ-εχόντως)].
