οἰκειωτικός: Difference between revisions
Φίλος με βλάπτων (λυπῶν) οὐδὲν ἐχθροῦ διαφέρει → Laedens amicus distat inimico nihil → Ein Freund, der schadet, ist ganz gelich mir einem Feind
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ή, όν :<br />qui s'accorde ; [[πρός]] [[τι]], avec qch.<br />'''Étymologie:''' [[οἰκειόω]]. | |btext=ή, όν :<br />qui s'accorde ; [[πρός]] [[τι]], avec qch.<br />'''Étymologie:''' [[οἰκειόω]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''οἰκειωτικός:'''<br /><b class="num">1)</b> [[усваивающий]] ([[τέχνη]] Plat.);<br /><b class="num">2)</b> приспособленный, приуроченный, т. е. тяготеющий (πρὸς τὸ [[καλόν]] Plut.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 21: | Line 24: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[οἰκειωτικός]], -ή, -όν (Α) [[οικειώ]]<br /><b>1.</b> αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην οίκείωση ή ο [[πρόσφορος]], ο [[αρμόδιος]] για [[εξοικείωση]] («τέχνης οἰκειωτικῆς», <b>Πλάτ.</b>)<br /><b>2.</b> προσοικειωτικός, [[προσαρμοστικός]], αυτός που τείνει [[προς]] [[οικείωση]], [[προς]] [[συνάφεια]]<br /><b>3.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>τὸ οἰκειωτικόν</i><br />[[εξοικείωση]]. | |mltxt=[[οἰκειωτικός]], -ή, -όν (Α) [[οικειώ]]<br /><b>1.</b> αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην οίκείωση ή ο [[πρόσφορος]], ο [[αρμόδιος]] για [[εξοικείωση]] («τέχνης οἰκειωτικῆς», <b>Πλάτ.</b>)<br /><b>2.</b> προσοικειωτικός, [[προσαρμοστικός]], αυτός που τείνει [[προς]] [[οικείωση]], [[προς]] [[συνάφεια]]<br /><b>3.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>τὸ οἰκειωτικόν</i><br />[[εξοικείωση]]. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 15:01, 3 October 2022
English (LSJ)
ή, όν, A appropriative, τέχνη οἰ. Pl.Sph.223b; τὸ οἰ. πάθος πρὸς ἕκαστα Polystr.Herc.346p.79V. 2 adapting, οἰ. δύναμις πρὸς τὸ καλόν Plu.2.759e.
German (Pape)
[Seite 299] sich aneignend, τέχνη, Plat. Soph. 223 b; passend, πρός τι, im Ggstz von ἀντιτακτική, Plut. amat. 16 M.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
qui s'accorde ; πρός τι, avec qch.
Étymologie: οἰκειόω.
Russian (Dvoretsky)
οἰκειωτικός:
1) усваивающий (τέχνη Plat.);
2) приспособленный, приуроченный, т. е. тяготеющий (πρὸς τὸ καλόν Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
οἰκειωτικός: -ή, -όν, (οἰκειόω 2) ὁ εἰς ταὴν οἰκείωσιν ἀνήκων, τέχνη οἰκ. Πλάτ. Σοφ. 223Β. 2) ἁρμοστικός, οἰκ. δύναμις πρός τι Πλούτ. 2. 759Ε.
Greek Monolingual
οἰκειωτικός, -ή, -όν (Α) οικειώ
1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην οίκείωση ή ο πρόσφορος, ο αρμόδιος για εξοικείωση («τέχνης οἰκειωτικῆς», Πλάτ.)
2. προσοικειωτικός, προσαρμοστικός, αυτός που τείνει προς οικείωση, προς συνάφεια
3. το ουδ. ως ουσ. τὸ οἰκειωτικόν
εξοικείωση.
