ὑπουδαῖος: Difference between revisions
εἰ γάρ κεν καὶ σμικρὸν ἐπὶ σμικρῷ καταθεῖο καὶ θαμὰ τοῦτ᾽ ἔρδοις, τάχα κεν μέγα καὶ τὸ γένοιτο → for if you add only a little to a little and do this often, soon that little will become great (Hesiod W&D, 361-362)
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=α, ον :<br />souterrain.<br />'''Étymologie:''' [[ὑπό]], [[οὖδας]]. | |btext=α, ον :<br />souterrain.<br />'''Étymologie:''' [[ὑπό]], [[οὖδας]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ὑπουδαῖος:''' [[подземный]] (ὑ. καὶ [[χθόνιος]] [[θεός]] Plut.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 21: | Line 24: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-αία, -ον, Α<br />[[κάτω]] από το [[χώμα]], [[υποχθόνιος]] («τὸν δὲ Κρόνον ἡγοῦνται θεὸν ὑπουδαῖον», <b>Πλούτ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ὑπ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> [[οὐδαῖος]] «[[υπόγειος]], [[υποχθόνιος]]» (<span style="color: red;"><</span> [[οὖδας]] «[[έδαφος]]»), <b>πρβλ.</b> [[κατουδαῖος]]]. | |mltxt=-αία, -ον, Α<br />[[κάτω]] από το [[χώμα]], [[υποχθόνιος]] («τὸν δὲ Κρόνον ἡγοῦνται θεὸν ὑπουδαῖον», <b>Πλούτ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ὑπ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> [[οὐδαῖος]] «[[υπόγειος]], [[υποχθόνιος]]» (<span style="color: red;"><</span> [[οὖδας]] «[[έδαφος]]»), <b>πρβλ.</b> [[κατουδαῖος]]]. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 22:05, 3 October 2022
English (LSJ)
a (Ion. η), ον, (οὖδας) subterranean, Plu.2.266e, Opp. H.3.487.
German (Pape)
[Seite 1237] unter dem Erdboden, unterirdisch; Opp. Hal. 3, 487; Plut. qu. Rom. 11.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
souterrain.
Étymologie: ὑπό, οὖδας.
Russian (Dvoretsky)
ὑπουδαῖος: подземный (ὑ. καὶ χθόνιος θεός Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
ὑπουδαῖος: α, (Ἰων. η), ον, (οὖδας) ὑποχθόνιος, τὸν δὲ Κρόνον ἡγοῦνται θεὸν ὑπουδαῖον Πλούτ. 2. 266Ε· τήν ποτε κούρην φησὶν ὑπουδαῖον ἔμμεναι Ὀππ. Ἁλ. 3. 487.
Greek Monolingual
-αία, -ον, Α
κάτω από το χώμα, υποχθόνιος («τὸν δὲ Κρόνον ἡγοῦνται θεὸν ὑπουδαῖον», Πλούτ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)- + οὐδαῖος «υπόγειος, υποχθόνιος» (< οὖδας «έδαφος»), πρβλ. κατουδαῖος].
