συνοικείωσις: Difference between revisions
μηδέν' ὀλβίζειν, πρὶν ἂν τέρμα τοῦ βίου περάσῃ μηδὲν ἀλγεινὸν παθών → Count no man blessed 'til he's passed the endpoint of his life without grievous suffering. (Sophocles, King Oedipus 1529f.)
m (Text replacement - " in pl." to " in plural") |
m (pape replacement) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''συνοικείωσις:''' εως ἡ досл. сближение, рит. связывание, сочетание (μὴ προσόντων Arst.). | |elrutext='''συνοικείωσις:''' εως ἡ досл. сближение, рит. связывание, сочетание (μὴ προσόντων Arst.). | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=ἡ, <i>die [[Mitzueignung]]</i>, bes. als rhetorische [[Figur]], wenn ganz verschiedenartige [[Dinge]] durch den [[Ausdruck]] [[verbunden]] oder einer [[Person]] [[beigelegt]] [[werden]], [[Rutil]]. <i>Lup</i>. 2.9, Quint. 9.3.64. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 17:09, 24 November 2022
English (LSJ)
εως, ἡ, A binding together, bringing into combination, in Astrol. sense, Ptol.Tetr.50, Cat.Cod.Astr.1.114. 2 a figure in Rhetoric, whereby heterogeneous things were combined or attributed to one person. Arist.Rh.Al.1425b38, Rutil.2.9, Quint.Inst.9.3.64. 3 allegorical identification, in plural, Phld.Piet.14, 15.
Greek (Liddell-Scott)
συνοικείωσις: ἡ, τὸ συνοικειοῦν, συνάπτειν, συνδυασμός, ἐπὶ ἀστρολογικῆς σημασίας, Πτολ. Τετράβ. 1, σ. 50, κτλ. 2) σχῆμα ῥητορικόν, δι’ οὗ ἑτερογενῆ πράγματα συνδέονται ἢ ἀποδίδονται εἰς τὸ αὐτὸ πρόσωπον, Ἀριστ. Ρητορ. πρ. Ἀλέξ. 4, 1, Rutil. Lup. 2. 9, Quintil, 9. 3, 64.
Russian (Dvoretsky)
συνοικείωσις: εως ἡ досл. сближение, рит. связывание, сочетание (μὴ προσόντων Arst.).
German (Pape)
ἡ, die Mitzueignung, bes. als rhetorische Figur, wenn ganz verschiedenartige Dinge durch den Ausdruck verbunden oder einer Person beigelegt werden, Rutil. Lup. 2.9, Quint. 9.3.64.
