Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

βάκχος: Difference between revisions

From LSJ

Έγ', ὦ ταλαίπωρ', αὐτὸς ὧν χρείᾳ πάρει. Τὰ πολλὰ γάρ τοι ῥήματ' ἢ τέρψαντά τι, ἢ δυσχεράναντ', ἢ κατοικτίσαντά πως, παρέσχε φωνὴν τοῖς ἀφωνήτοις τινά –> Wretched brother, tell him what you need. A multitude of words can be pleasurable, burdensome, or they can arouse pity somehow — they give a kind of voice to the voiceless.

Sophocles, Oedipus at Colonus, 1280-4
(CSV import)
m (Text replacement - "<b class="num">(\d+)\)" to "<b class="num">$1")
Line 1: Line 1:
{{elru
{{elru
|elrutext='''βάκχος:''' ὁ<br /><b class="num">1)</b> [[жрец Вакха]], [[вакхант]] Plat.: Ἃιδου β. Eur. одержимый Гадесом, т. е. лишившийся рассудка;<br /><b class="num">2)</b> [[вино]] (κρατὴρ βάκχου Eur.; βάκχον ἐκπιών Anth.).
|elrutext='''βάκχος:''' ὁ<br /><b class="num">1</b> [[жрец Вакха]], [[вакхант]] Plat.: Ἃιδου β. Eur. одержимый Гадесом, т. е. лишившийся рассудка;<br /><b class="num">2</b> [[вино]] (κρατὴρ βάκχου Eur.; βάκχον ἐκπιών Anth.).
}}
}}
{{etym
{{etym

Revision as of 13:50, 25 November 2022

Russian (Dvoretsky)

βάκχος:
1 жрец Вакха, вакхант Plat.: Ἃιδου β. Eur. одержимый Гадесом, т. е. лишившийся рассудка;
2 вино (κρατὴρ βάκχου Eur.; βάκχον ἐκπιών Anth.).

Frisk Etymological English

Grammatical information: ?
Meaning: a fish, kind of κεστρεύς (Hicesios apud Ath. 306 e)
Origin: XX [etym. unknown]
Etymology: S. Thomson Fishes , Saint-Denis, Animaux marins and Strömberg Fischnamen 96.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

βάκχος -ου, ὁ bacchant (een volgeling van Dionysus) :. ναρθηκοφόροι μὲν πολλοί, βάκχοι δέ τε παῦροι er zijn veel thyrsusdragers, maar weinig bacchanten (spreekwoord, vgl. Ned. ‘velen worden geroepen, weinigen zijn uitverkoren’) Plat. Phaed. 69d.

English (Woodhouse)

bacchic reveller

⇢ Look up on Google | Wiktionary | LSJ full text search (Translation based on the reversal of Woodhouse's English to Ancient Greek dictionary)

Mantoulidis Etymological

(=τό ὄνομα τοῦ θεοῦ Διονύσου). Πιθανόν συγγενικό μέ τό ἠχῶ, ἰαχή. Ρίζα: ϝαχ → ϝι + ϝακ + χος→ Βάκχος.
Παράγωγα: βακχεύω (=γιορτάζω τή γιορτή τοῦ Βάκχου, κατέχομαι ἀπό μανία), Βάκχειος, βακχεία, βάκχευμα, βάκχευσις, βακχευτής, Βάκχη (=μαινάδα), βακχευτικός.