φθονητικός: Difference between revisions
From LSJ
Ὡς ἡδὺ κάλλος, ὅταν ἔχῃ νοῦν σώφρονα → Quam dulce facies pulchra cum ingenio probo → Wie froh macht Schönheit, wenn sie klugen Sinn besitzt
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)btext=(.*?:<br \/>)([\w\s'-]+)\.<br" to "btext=$1$2.<br") |
||
| Line 11: | Line 11: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ή, όν :<br />envieux.<br />'''Étymologie:''' [[φθονέω]]. | |btext=ή, όν :<br />[[envieux]].<br />'''Étymologie:''' [[φθονέω]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Revision as of 15:15, 8 January 2023
English (LSJ)
ή, όν, envious, ἕξις Plu.2.682d; φθονητική, ἡ, Phld.Vit.p.43J. Adv. -κῶς Plu. l. c.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
envieux.
Étymologie: φθονέω.
Russian (Dvoretsky)
φθονητικός: завистливый, недоброжелательный (ἕξις Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
φθονητικός: -ή, -όν, φθονερός, τὴν φθονητικὴν ἕξιν Πλούτ. 2. 682C. Ἐπίρρ. -κῶς, αὐτόθι.
Greek Monolingual
-ή, -όν, Α φθονητός
φθονερός.
επίρρ...
φθονητικῶς Α
με φθονερό τρόπο.
