ὀξυόστρακος: Difference between revisions
From LSJ
Οὕτως ἔδειξέν μοι κύριος καὶ ἰδοὺ ἐπιγονὴ ἀκρίδων ἐρχομένη ἑωθινή, καὶ ἰδοὺ βροῦχος εἷς Γωγ ὁ βασιλεύς (Amos 7:1) → Thus the Lord showed me and look, early-morning offspring of locusts coming, and look, one locust-larva: Gog the king.
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
|||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />aux écailles pointues, tranchantes.<br />'''Étymologie:''' [[ὀξύς]], [[ὄστρακον]]. | |btext=ος, ον :<br />[[aux écailles pointues]], [[tranchantes]].<br />'''Étymologie:''' [[ὀξύς]], [[ὄστρακον]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Revision as of 19:18, 8 January 2023
English (LSJ)
ον, with a sharp shell, Luc.Lex.13.
German (Pape)
[Seite 353] mit spitzer, scharfer Schale, Luc. Lexiph. 13.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
aux écailles pointues, tranchantes.
Étymologie: ὀξύς, ὄστρακον.
Russian (Dvoretsky)
ὀξῠόστρᾰκος: сделанный из острой раковины или с острыми как у раковины краями (ποτήριον Luc.).
Greek (Liddell-Scott)
ὀξυόστρᾰκος: -ον, ὁ ἔχων ὀξὺ ὄστρακον, Λουκ. Λεξιφ. 13.
Greek Monolingual
ὀξυόστρακος, -ον (Α)
αυτός που έχει οξύ όστρακο, αιχμηρή επιφάνεια.
[ΕΤΥΜΟΛ. < οξυ- + ὄστρακον.
