ὀνοκοίτης: Difference between revisions
From LSJ
Καλὸν τὸ νικᾶν ἀλλ' ὑπερνικᾶν κακόν → Vincere bonum est: ultra fas vincere lubricum → Schön ist zu siegen, übermäßig siegen schlecht
(c2) |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)<b>πρβλ\.<\/b> (<i>)((?:(?=\p{Greek})\p{L})+)(<\/i>-<i>)((?:(?=\p{Greek})\p{L})+)(<\/i>)\)" to "πρβλ. $2$4)") |
||
| (2 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0348.png Seite 348]] ὁ, der in der Eselskrippe Liegende, Spottname, den die Heiden Christus gaben, Tertull. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0348.png Seite 348]] ὁ, der in der Eselskrippe Liegende, Spottname, den die Heiden Christus gaben, Tertull. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ὀνοκοίτης''': -ου, ὁ, ὁ κείμενος ἐντὸς φάτνης ὄνων, λεγόμενον ὑπὸ ἐθνικῶν συγγραφέων περὶ τοῦ ΚΥΡΙΟΥ ἡμῶν, Τερτυλλ. Ἀπολ. 16. Ἀλλ’ ὑπάρχουσι διάφ. γραφ. καὶ ὁ Oehler ἀναγινώσκει ὀνοκοιήτης, ὁ τὸν ὄνον λατρεύων, ὀνολάτρης, μνημονεύων τὰς παρ’ Ἡσυχίῳ γλώσσας: κοίης· ἱερεὺς..· κοᾶται· ἱερᾶται. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ὀνοκοίτης]], ὁ (Α)<br />(ως χλευαστική [[προσωνυμία]] που δόθηκε από τους Εθνικούς στον Ιησού Χριστό) αυτός που κείται σε [[φάτνη]] όνου.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ὄνος]] <span style="color: red;">+</span> [[κοίτη]] ([[πρβλ]]. [[ανεμοκοίτης]])]. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 16:55, 11 May 2023
German (Pape)
[Seite 348] ὁ, der in der Eselskrippe Liegende, Spottname, den die Heiden Christus gaben, Tertull.
Greek (Liddell-Scott)
ὀνοκοίτης: -ου, ὁ, ὁ κείμενος ἐντὸς φάτνης ὄνων, λεγόμενον ὑπὸ ἐθνικῶν συγγραφέων περὶ τοῦ ΚΥΡΙΟΥ ἡμῶν, Τερτυλλ. Ἀπολ. 16. Ἀλλ’ ὑπάρχουσι διάφ. γραφ. καὶ ὁ Oehler ἀναγινώσκει ὀνοκοιήτης, ὁ τὸν ὄνον λατρεύων, ὀνολάτρης, μνημονεύων τὰς παρ’ Ἡσυχίῳ γλώσσας: κοίης· ἱερεὺς..· κοᾶται· ἱερᾶται.
Greek Monolingual
ὀνοκοίτης, ὁ (Α)
(ως χλευαστική προσωνυμία που δόθηκε από τους Εθνικούς στον Ιησού Χριστό) αυτός που κείται σε φάτνη όνου.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὄνος + κοίτη (πρβλ. ανεμοκοίτης)].
