προσφάγημα: Difference between revisions

From LSJ

Μισθὸς διδάσκει γράμματ', οὐ διδάσκαλος → Pretium docet te, non praeceptor, litteras → Der Lehrer lehrt das Lesen nicht, es ist der Lohn

Menander, Monostichoi, 337
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2")
m (LSJ1 replacement)
 
(4 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=prosfagima
|Transliteration C=prosfagima
|Beta Code=prosfa/ghma
|Beta Code=prosfa/ghma
|Definition=ατος, τό, = [[προσφάγιον]] ([[anything eaten with other food]], [[something to eat]], [[victim sacrificed beforehand]])¹, Aesop. 64, Moer. p. 274 P.
|Definition=-ατος, τό, = [[προσφάγιον]] ([[anything eaten with other food]], [[something to eat]], [[victim sacrificed beforehand]])¹, Aesop. 64, Moer. p. 274 P.
}}
}}
{{bailly
{{bailly
|btext=ατος (τό) :<br />ce qu’on mange en outre du pain, pitance.<br />'''Étymologie:''' προσφαγεῖν, <i>inf. ao.2 de</i> [[προσεσθίω]].
|btext=ατος (τό) :<br />[[ce qu'on mange en outre du pain]], [[pitance]].<br />'''Étymologie:''' προσφαγεῖν, <i>inf. ao.2 de</i> [[προσεσθίω]].
}}
{{pape
|ptext=τό, = [[προσφάγιον]], Aesop.
}}
}}
{{elru
{{elru

Latest revision as of 09:16, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: προσφάγημα Medium diacritics: προσφάγημα Low diacritics: προσφάγημα Capitals: ΠΡΟΣΦΑΓΗΜΑ
Transliteration A: prosphágēma Transliteration B: prosphagēma Transliteration C: prosfagima Beta Code: prosfa/ghma

English (LSJ)

-ατος, τό, = προσφάγιον (anything eaten with other food, something to eat, victim sacrificed beforehand)¹, Aesop. 64, Moer. p. 274 P.

French (Bailly abrégé)

ατος (τό) :
ce qu'on mange en outre du pain, pitance.
Étymologie: προσφαγεῖν, inf. ao.2 de προσεσθίω.

German (Pape)

τό, = προσφάγιον, Aesop.

Russian (Dvoretsky)

προσφάγημα: ατος (φᾰ) τό φαγεῖν - inf. aor. 2 к ἐσθίω закуска, пища Aesop.

Greek (Liddell-Scott)

προσφάγημα: τό, = τῷ ἑπομ., Μοῖρις 274, Αἴσωπ. 35 ἔκδοσ. Schneid.

Greek Monolingual

-ήματος, τὸ, Α
το προσφάγι.
[ΕΤΥΜΟΛ. < προσ- + φάγημα «τροφή, έδεσμα» (< θ. φαγ- του φαγεῖν)].