χλευαστής: Difference between revisions
From LSJ
Οὐκ ἔστι σιγᾶν αἰσχρόν, ἀλλ' εἰκῆ λαλεῖν → Silere non est turpe, sed frustra loqui → nicht Schweigen schändet, sondern Schwätzen auf gut Glück
(6_19) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (16 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=chlevastis | |Transliteration C=chlevastis | ||
|Beta Code=xleuasth/s | |Beta Code=xleuasth/s | ||
|Definition= | |Definition=χλευαστοῦ, ὁ, [[mocker]], [[scoffer]], Arist.''Rh.''1380a29, Procl.''Par.Ptol.''230, Poll.9.149, etc.: c. gen., M. Ant.6.47. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1358.png Seite 1358]] ὁ, der Spötter, der einen Andern schnöde behandelt, Arist. rhet. 2, 3 u. Sp. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1358.png Seite 1358]] ὁ, der Spötter, der einen Andern schnöde behandelt, Arist. rhet. 2, 3 u. Sp. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=οῦ (ὁ) :<br />[[railleur]], [[moqueur]].<br />'''Étymologie:''' [[χλευάζω]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''χλευαστής:''' οῦ ὁ [[насмешник]] Arst. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''χλευαστής''': -οῦ, ὁ, ὁ χλευάζων, ἐμπαίζων χλευαστικῶς, Ἀριστ. Ρημ. 2. 3, 9, Πρόκλ. Παράφρ. Πτολ. 230, [[ | |lstext='''χλευαστής''': -οῦ, ὁ, ὁ χλευάζων, ἐμπαίζων χλευαστικῶς, Ἀριστ. Ρημ. 2. 3, 9, Πρόκλ. Παράφρ. Πτολ. 230, Πολυδ. Θ΄, 149 κλπ. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=ο, ΝΜΑ [[χλευάζω]]<br />αυτός που χλευάζει, που περιγελά («[[οἷον]] χλευασταῖς καὶ κωμῷδοποιοῖς», <b>Αριστοτ.</b>). | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''χλευαστής:''' -οῦ, ὁ, [[χλευαστής]], αυτός που εμπαίζει, σε Αριστ. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[χλευαστής]], οῦ, ὁ,<br />a [[mocker]], [[scoffer]], Arist. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:16, 25 August 2023
English (LSJ)
χλευαστοῦ, ὁ, mocker, scoffer, Arist.Rh.1380a29, Procl.Par.Ptol.230, Poll.9.149, etc.: c. gen., M. Ant.6.47.
German (Pape)
[Seite 1358] ὁ, der Spötter, der einen Andern schnöde behandelt, Arist. rhet. 2, 3 u. Sp.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
railleur, moqueur.
Étymologie: χλευάζω.
Russian (Dvoretsky)
χλευαστής: οῦ ὁ насмешник Arst.
Greek (Liddell-Scott)
χλευαστής: -οῦ, ὁ, ὁ χλευάζων, ἐμπαίζων χλευαστικῶς, Ἀριστ. Ρημ. 2. 3, 9, Πρόκλ. Παράφρ. Πτολ. 230, Πολυδ. Θ΄, 149 κλπ.
Greek Monolingual
ο, ΝΜΑ χλευάζω
αυτός που χλευάζει, που περιγελά («οἷον χλευασταῖς καὶ κωμῷδοποιοῖς», Αριστοτ.).
Greek Monotonic
χλευαστής: -οῦ, ὁ, χλευαστής, αυτός που εμπαίζει, σε Αριστ.
