αὔταρχος: Difference between revisions
From LSJ
Δεῖ τοὺς φιλοῦντας πίστιν, οὐ λόγους ἔχειν → Non bene stat intra verba amicorum fides → Vertrauen müssen Freunde sich, viel reden nicht
(6_16) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (8 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=aytarchos | |Transliteration C=aytarchos | ||
|Beta Code=au)/tarxos | |Beta Code=au)/tarxos | ||
|Definition= | |Definition=αὔταρχον, [[autocratic]], ἰσχύς Id.61.7: as [[substantive]], ''IGRom.''4.1612 (Hypaepa). | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">1</b> [[autocrático]], [[absoluto]] πᾶσα ἰσχὺς αὔ. D.C.61.7.3.<br /><b class="num">2</b> [[que se basta a sí mismo]], [[que es suficiente en sí mismo]] αὔ. ὑμῶν κατάστασις <i>IEphesos</i> 3803a.5 (IV d.C.). | |||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 15: | Line 18: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''αὔταρχος''': -ον, [[δεσποτικός]], [[ἀπόλυτος]], ἰσχὺς Δίων Κ. 61. 7: ― ὡς οὐσιαστ. = [[αὐτοκράτωρ]], Κ. Μανασσ. Χρον. 3867, 5410, 6245. | |lstext='''αὔταρχος''': -ον, [[δεσποτικός]], [[ἀπόλυτος]], ἰσχὺς Δίων Κ. 61. 7: ― ὡς οὐσιαστ. = [[αὐτοκράτωρ]], Κ. Μανασσ. Χρον. 3867, 5410, 6245. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[αὔταρχος]], -ον (AM)<br />[[δεσποτικός]], [[απόλυτος]]<br /><b>μσν.</b><br /><b>το αρσ. ως ουσ.</b> [[κυρίαρχος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>αυτ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> [[αρχός]] <span style="color: red;"><</span> [[άρχω]]]. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:36, 25 August 2023
English (LSJ)
αὔταρχον, autocratic, ἰσχύς Id.61.7: as substantive, IGRom.4.1612 (Hypaepa).
Spanish (DGE)
-ον
1 autocrático, absoluto πᾶσα ἰσχὺς αὔ. D.C.61.7.3.
2 que se basta a sí mismo, que es suficiente en sí mismo αὔ. ὑμῶν κατάστασις IEphesos 3803a.5 (IV d.C.).
German (Pape)
[Seite 395] ὁ, = αὐτάρχης.
Greek (Liddell-Scott)
αὔταρχος: -ον, δεσποτικός, ἀπόλυτος, ἰσχὺς Δίων Κ. 61. 7: ― ὡς οὐσιαστ. = αὐτοκράτωρ, Κ. Μανασσ. Χρον. 3867, 5410, 6245.
Greek Monolingual
αὔταρχος, -ον (AM)
δεσποτικός, απόλυτος
μσν.
το αρσ. ως ουσ. κυρίαρχος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < αυτ(ο)- + αρχός < άρχω].
