καταναγκαστικός: Difference between revisions
Χωρὶς γυναικὸς ἀνδρὶ κακὸν οὐ γίγνεται → Non ullum sine muliere fit malum viro → Kein Unglück widerfährt dem Mann, der ledig bleibt
(6_10) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (5 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=katanagkastikos | |Transliteration C=katanagkastikos | ||
|Beta Code=katanagkastiko/s | |Beta Code=katanagkastiko/s | ||
|Definition= | |Definition=καταναγκαστική, καταναγκαστικόν, [[conclusive]], [[cogent]], λόγος ''EM''239.43. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''καταναγκαστικός''': -ή, -όν, [[ὅστις]] καταναγκάζει, [[ἀναγκαῖος]], Ἐτυμολογ. Μέγ. 239, 43. | |lstext='''καταναγκαστικός''': -ή, -όν, [[ὅστις]] καταναγκάζει, [[ἀναγκαῖος]], Ἐτυμολογ. Μέγ. 239, 43. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-η, -ο (Α [[καταναγκαστικός]], -ή, -όν)<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> αυτός που έχει τη [[δύναμη]] ή την [[ιδιότητα]] να καταναγκάζει<br /><b>2.</b> αυτός που γίνεται με καταναγκασμό, αυτός που επιβάλλεται με τη βία<br /><b>3.</b> <b>φρ.</b> «καταναγκαστικά έργα» <br />α) παλαιότερη [[ποινή]] [[κατά]] την οποία οι κατάδικοι εξαναγκάζονταν να κάνουν κοπιώδεις χειρωνακτικές εργασίες με αυστηρή [[επιτήρηση]] και, παλαιότερα, με αλυσίδες στα πόδια<br />β) <b>μτφ.</b> ανυπόφορη και βαρύτατη [[εργασία]] («αυτή δεν [[είναι]] δουλειά, [[είναι]] καταναγκαστικά έργα»)<br /><b>αρχ.</b><br />[[πειστικός]], [[ακαταμάχητος]]. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>καταναγκαστικώς</i> και -<i>ά</i><br />με καταναγκασμό.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[καταναγκάζω]]. Η λ. στο επίρρ. <i>καταναγκαστικῶς</i> μαρτυρείται από το 1871 στο <i>Λεξικόν ελληνογαλλικόν</i> του Άγγ. Βλάχου]. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:37, 25 August 2023
English (LSJ)
καταναγκαστική, καταναγκαστικόν, conclusive, cogent, λόγος EM239.43.
German (Pape)
[Seite 1365] ή, όν, zwingend, nöthigend, λόγος, E. M. 239, 43.
Greek (Liddell-Scott)
καταναγκαστικός: -ή, -όν, ὅστις καταναγκάζει, ἀναγκαῖος, Ἐτυμολογ. Μέγ. 239, 43.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α καταναγκαστικός, -ή, -όν)
νεοελλ.
1. αυτός που έχει τη δύναμη ή την ιδιότητα να καταναγκάζει
2. αυτός που γίνεται με καταναγκασμό, αυτός που επιβάλλεται με τη βία
3. φρ. «καταναγκαστικά έργα»
α) παλαιότερη ποινή κατά την οποία οι κατάδικοι εξαναγκάζονταν να κάνουν κοπιώδεις χειρωνακτικές εργασίες με αυστηρή επιτήρηση και, παλαιότερα, με αλυσίδες στα πόδια
β) μτφ. ανυπόφορη και βαρύτατη εργασία («αυτή δεν είναι δουλειά, είναι καταναγκαστικά έργα»)
αρχ.
πειστικός, ακαταμάχητος.
επίρρ...
καταναγκαστικώς και -ά
με καταναγκασμό.
[ΕΤΥΜΟΛ. < καταναγκάζω. Η λ. στο επίρρ. καταναγκαστικῶς μαρτυρείται από το 1871 στο Λεξικόν ελληνογαλλικόν του Άγγ. Βλάχου].
