φυσητής

English (LSJ)

φυσητοῦ, ὁ, blower, ὑέλοιο Man. 1.79; bellows-blower, Dsc.5.75.

German (Pape)

[Seite 1317] ὁ, = φυσητήρ, der Bläser, ὑάλοιο Maneth. 1, 79.

Greek (Liddell-Scott)

φῡσητής: -οῦ, ὁ, = φυσητήρ, ὁ φυσῶν, ὑέλοιο Μανέθων 1. 79.

Greek Monolingual

ο, ΝΑ φυσῶ
(για πρόσ.) αυτός που φυσάει, που χρησιμοποιεί φύσημα στη δουλειά του (α. «φυσητής του γυαλιού» β. «φυσητὴς ὑέλοιο», Μανν.).