προσκνήθω: Difference between revisions
From LSJ
Μηδέποτε πειρῶ δύο φίλων εἶναι κριτής → Ne recipe amicos inter arbitrium duos → Versuche nie, zu schlichten zweier Freunde Streit
(6_14) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (12 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=prosknitho | |Transliteration C=prosknitho | ||
|Beta Code=prosknh/qw | |Beta Code=prosknh/qw | ||
|Definition= | |Definition=[[scratch]], [[tickle]], κάπρον χειρί ''Trag.Adesp.''383. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0770.png Seite 770]] = Vorigem, poet. bei Plut. de cohib. ira 15, χειρί, mit der Hand reibend, kitzelnd. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0770.png Seite 770]] = Vorigem, poet. bei Plut. de cohib. ira 15, χειρί, mit der Hand reibend, kitzelnd. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>c.</i> [[προσκνάομαι]].<br />'''Étymologie:''' [[πρός]], [[κνήθω]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''προσκνήθω:''' [[почесывать]] или [[щекотать]] (χειρί Plut.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''προσκνήθω''': ξύνω, [[γαργαλίζω]], κάπρον χειρὶ Ποιητὴς παρὰ Πλουτ. 2. 462F. | |lstext='''προσκνήθω''': ξύνω, [[γαργαλίζω]], κάπρον χειρὶ Ποιητὴς παρὰ Πλουτ. 2. 462F. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=Α<br />[[ξύνω]] ή [[γαργαλώ]] («κάπρον παῖς χειρὶ προσκνήθων νέᾳ», Τραγ. Αδέσπ.).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>προσ</i>- <span style="color: red;">+</span> [[κνήθω]] «[[ξύνω]]»]. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 13:18, 25 August 2023
English (LSJ)
scratch, tickle, κάπρον χειρί Trag.Adesp.383.
German (Pape)
[Seite 770] = Vorigem, poet. bei Plut. de cohib. ira 15, χειρί, mit der Hand reibend, kitzelnd.
French (Bailly abrégé)
c. προσκνάομαι.
Étymologie: πρός, κνήθω.
Russian (Dvoretsky)
προσκνήθω: почесывать или щекотать (χειρί Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
προσκνήθω: ξύνω, γαργαλίζω, κάπρον χειρὶ Ποιητὴς παρὰ Πλουτ. 2. 462F.
Greek Monolingual
Α
ξύνω ή γαργαλώ («κάπρον παῖς χειρὶ προσκνήθων νέᾳ», Τραγ. Αδέσπ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < προσ- + κνήθω «ξύνω»].
