δύσελπις: Difference between revisions
Ἐν γὰρ γυναιξὶ πίστιν οὐκ ἔξεστ' ἰδεῖν → Vix feminarum in genere reperies fidem → Bei Frauen lässt sich Treue nämlich nicht erspäh'n
m (LSJ1 replacement) |
m (Text replacement - "gen. ιδος" to "gen. -ιδος") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=dyselpis | |Transliteration C=dyselpis | ||
|Beta Code=du/selpis | |Beta Code=du/selpis | ||
|Definition=ι, gen. ιδος,<br><span class="bld">A</span> [[hardly hoping]], [[despondent]], A.''Ch.''412 (lyr.), Hp.''Nat.Mul.''41 (prob.), X.''HG''5.4.31, Arist.''Rh.'' 1390a4; δ. τι ἐρεῖν Luc.''Herm.''69.<br><span class="bld">II</span> Pass., [[hardly hoped for]], νίκη Onos.38.2. | |Definition=ι, gen. -ιδος,<br><span class="bld">A</span> [[hardly hoping]], [[despondent]], A.''Ch.''412 (lyr.), Hp.''Nat.Mul.''41 (prob.), X.''HG''5.4.31, Arist.''Rh.'' 1390a4; δ. τι ἐρεῖν Luc.''Herm.''69.<br><span class="bld">II</span> Pass., [[hardly hoped for]], νίκη Onos.38.2. | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
| Line 20: | Line 20: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''δύσελπις:''' ι, gen. ιδος adj. потерявший надежду, отчаявшийся Aesch., Xen., Arst., Plut. | |elrutext='''δύσελπις:''' ι, gen. -ιδος adj. потерявший надежду, отчаявшийся Aesch., Xen., Arst., Plut. | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Revision as of 08:33, 18 September 2023
English (LSJ)
ι, gen. -ιδος,
A hardly hoping, despondent, A.Ch.412 (lyr.), Hp.Nat.Mul.41 (prob.), X.HG5.4.31, Arist.Rh. 1390a4; δ. τι ἐρεῖν Luc.Herm.69.
II Pass., hardly hoped for, νίκη Onos.38.2.
Spanish (DGE)
-ι
• Morfología: [ac. δύσελπιν Ph.2.2]
1 que ha perdido la esperanza, desesperanzado de pers., A.Ch.412, X.HG 5.4.31, Ph.1.119, 2.2, 3, Plu.Pel.31, Charito 5.10.3, Procop.Goth.4.24.3, βίος δ. una vida sin esperanza Synes.Ep.41, c. ac. de rel. οὐ μέντοι δ. εἰμι τὸ μὴ ... εἰσφέρειν X.Vect.3.7, c. giro prep. περὶ τῶν ὅλων I.AI 3.11, δυσέλπιδες ἐπὶ τῇ τέχνῃ γεγενημένοι Procop.Aed.1.1.70, c. inf. δ. εἶναι τὴν ἑαυτοῦ ζωὴν καταλήψεσθαι Synes.Ep.79
•inclinado a la desesperación, al desaliento (οἱ πρεσβύτεροι) Arist.Rh.1390a4, δύσθυμον μᾶλλον τὸ θῆλυ τοῦ ἄρρενος καὶ δύσελπι Arist.HA 608b12, de enfermos hipocondríacos y melancólicos σκυθρωποὶ ἀλόγως καὶ δυσέλπιδες Gal.8.418, δύσθυμοι καὶ δυσέλπιδες Aët.9.18
•subst. τὸ δ. desesperanza, desaliento τὸ δ. ἔς τε ἀθυμίαν καὶ ἐς ἀπόγνωσιν ἐμβαλόν la desesperanza que arroja (a los hombres) al desánimo y la desesperación D.C.57.1, c. rég. τὸ δ. τῆς σωτηρίας I.AI 15.246, τὸ περὶ τῶν αὖθις δ. διακείμενον el desaliento que nos invade respecto al futuro I.AI 5.41.
2 de abstr. que acaba con toda esperanza θάνατος CEG 666.3 (Amorgos IV a.C.)
•descorazonador λυπηρόν τι καὶ δύσελπι ἐρεῖν Luc.Herm.69.
3 en lo que apenas se confía νίκη Onas.38.2.
French (Bailly abrégé)
ις, ι ; gén. ιδος
qui espère difficilement, qui désespère.
Étymologie: δυσ-, ἐλπίς.
German (Pape)
ι, ιδος, hoffenungslos, verzweifelnd; Aesch. Ch. 406; Xen. Hell. 5.4.31; seq. inf. c. ἄν Vectig. 3.7; Arist. Eth. 3.7 und öfter, wie Sp.
Russian (Dvoretsky)
δύσελπις: ι, gen. -ιδος adj. потерявший надежду, отчаявшийся Aesch., Xen., Arst., Plut.
Greek (Liddell-Scott)
δύσελπις: -ιδος, ὁ, ἡ, ὁ μόλις ἐλπίζων, ἄπελπις, Αἰσχύλ. Χο. 412, Ξεν. Ἑλλ. 5. 4, 31, Ἀριστ. Ρητ. 2. 13, 11 κ. ἀλλ.
Greek Monolingual
δύσελπις ο, η (Α)
1. αυτός που δύσκολα ελπίζει, απελπισμένος
2. αυτός που φέρνει απελπισία
3. αυτός που δεν αναμένεται πια («δύσελπις νίκη»).
Greek Monotonic
δύσελπις: -ιδος, ὁ, ἡ, αυτός που ελπίζει λίγο, απελπισμένος, αποθαρρυμένος, λιπόψυχος, σε Αισχύλ., Ξεν.
Middle Liddell
δύσ-ελπις, ιδος
hardly hoping, desponding, Aesch., Xen.
