δυσαρεστέω: Difference between revisions
Ὑγίεια καὶ νοῦς ἀγαθὰ τῷ βίῳ δύο (πέλει) → Vitae bona duo, sanitas, prudentia → Zwei Lebensgüter sind Gesundheit und Verstand
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(op\.) ([\p{Greek}\s]+) ([a-zA-Z:\(])" to "$1 $2 $3") |
m (Text replacement - "D.S." to "D.S.") |
||
| (7 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=dysaresteo | |Transliteration C=dysaresteo | ||
|Beta Code=dusareste/w | |Beta Code=dusareste/w | ||
|Definition= | |Definition=<span class="bld">A</span> [[suffer annoyance]], [[Aristotle|Arist.]]''[[Historia Animalium|HA]]''560b24; to [[be displeased]], [[τινί]] [[at]] a thing, Plb.4.22.9, [[Diodorus Siculus|D.S.]]5.9, J.''AJ''8.5.3, Aq., Sm., Thd.''Ps.''94 (95).10; δ. ὅτι [[Dionysius of Halicarnassus|D.H.]]''[[De Compositione Verborum|Comp.]]''11: Medic., [[suffer malaise]], Gal.10.551, Aët.5.5:—also Med., τινί Plb.5.94.2; ἐπί τινι 11.28.11.<br><span class="bld">II</span> c. dat. pers., to [[be displeasing to]], Id.7.5.6, [[Diodorus Siculus|D.S.]]18.62; τῷ θεῷ Ph.2.6:—also Med. -ουμένη φιλία Plu.2.94d, cf. Iamb. ''VP''35.255. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=<b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[estar inquieto o incómodo]] c. ac. int. ἐὰν ... ἄλλο τι δυσαρεστήσῃ si tiene alguna otra incomodidad</i> Arist.<i>HA</i> 560<sup>b</sup>24<br /><b class="num">•</b>[[disgustarse]], [[estar descontento]] c. dat. τοῖς γινομένοις Plb.4.22.9, cf. Hp.<i>Ep</i>.17.7, 9, Str.14.5.16, τῇ βαρύτητι τῶν ... βασιλέων [[Diodorus Siculus|D.S.]]5.9, τῇ δωρεᾷ I.<i>AI</i> 8.142, τῇ πλάνῃ Ph.2.14, c. giro prep. ἀνοίας νόσημα ἐπὶ πάντων δυσαρεστοῦν la enfermedad de la insensatez que en toda circunstancia desagrada</i> Polystr.<i>Phil</i>.1.4<br /><b class="num">•</b>en v. med. mismo sent. δυσαρεστούμενοι τῷ Πυρρίᾳ descontentos con Pirrias</i> Plb.5.94.2, ταῖς φρουραῖς Plb.28.5.6, ἐφ' ᾧ δυσαρεστούμενοι Plb.11.28.11, πρὸς τὸν ... τρόπον Gr.Nyss.<i>Or.Catech</i>.71.15, c. or. temp.-causal δυσαρστουμένους, ὅτε τις ... D.H.<i>Comp</i>.11.10, sin rég. τεσσαράκοντα ἔτη δυσηρεστήθην durante cuarenta años estuve descontento</i> Aq., Sm.<i>Ps</i>.94.10.<br /><b class="num">2</b> medic. [[encontrarse mal]], [[tener malestar]] δυσαρεστεῖν καὶ πυρέττειν Aët.5.5<br /><b class="num">•</b>en v. med. mismo sent. οἱ δυσαρεστούμενοι Gal.10.591, esp. op. [[ὑγιαίνοντες]] Gal.10.551, 552, cf. 590, c. ac. int. τι δυσαρεστούμενον Gal.6.839.<br /><b class="num">II</b> [[producir disgusto]], [[desagradar]], [[disgustar]], [[incomodar]] c. dat. de pers. δι' ἧς τοῖς Ῥωμαίοις οὐ μόνον δυσαρεστήσειν, ἀλλὰ καὶ προσκόπτειν ἔμελλε Plb.7.5.6, cf. [[Diodorus Siculus|D.S.]]18.62, πᾶσι Luc.<i>Nec</i>.4, τῷ θεῷ Ph.2.6<br /><b class="num">•</b>tb. en v. med. δυσαρεστουμένη φιλία amistad desagradable</i> Plu.2.94d, (κατάστασις) δυσαρεστουμένη una constitución incómoda</i> Iambl.<i>VP</i> 255. | |||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0676.png Seite 676]] unzufrieden, mißvergnügt sein od. werden; Arist. H. A. 6, 2; Pol. 3, 26, 6; καὶ φοβεῖταί τινα, 5, 56, 4; τοῖς γιγνομένοις, über das Geschehene, 4, 22, 9, u. öfter, auch Sp.; aber τοῖς Ῥωμαίοις, mißfallen, Pol. 7, 5, 6; D. Sic. 18, 62. – Auch im pass., mit fut. med., δυσαρεστοῦμαι τῷ ἀνδρί, der Mann gefällt mir nicht, Pol. 5, 94, 2; Hippocr.; Dion. Hal. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0676.png Seite 676]] unzufrieden, mißvergnügt sein od. werden; Arist. H. A. 6, 2; Pol. 3, 26, 6; καὶ φοβεῖταί τινα, 5, 56, 4; τοῖς γιγνομένοις, über das Geschehene, 4, 22, 9, u. öfter, auch Sp.; aber τοῖς Ῥωμαίοις, mißfallen, Pol. 7, 5, 6; D. Sic. 18, 62. – Auch im pass., mit fut. med., δυσαρεστοῦμαι τῷ ἀνδρί, der Mann gefällt mir nicht, Pol. 5, 94, 2; Hippocr.; Dion. Hal. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=[[δυσαρεστῶ]] :<br /><b>1</b> [[être mécontent]] <i>ou</i> contrarié de, τινι;<br /><b>2</b> <i>avec un sujet de choses</i> déplaire : δυσαρεστουμένη [[φιλία]] PLUT amitié déplaisante;<br /><i><b>Moy.</b></i> [[δυσαρεστέομαι]], [[δυσαρεστοῦμαι]] être mécontent.<br />'''Étymologie:''' [[δυσάρεστος]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''δυσᾰρεστέω''': δὲν εὐχαριστοῦμαι, θεωρῶ ἐμαυτὸν προσβεβλημένον, Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 6. 2, 23· τινι, εἴς τι [[πρᾶγμα]], Πολύβ. 4. 22, 9, κτλ.· ‒ [[ὡσαύτως]] ὡς ἀποθ., ὁ αὐτ. 5. 94, 2. ΙΙ. μετὰ δοτ. προσ., προξενῶ δυσαρέσκειαν εἴς τινα, ὁ αὐτ. 7. 5, 6. | |lstext='''δυσᾰρεστέω''': δὲν εὐχαριστοῦμαι, θεωρῶ ἐμαυτὸν προσβεβλημένον, Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 6. 2, 23· τινι, εἴς τι [[πρᾶγμα]], Πολύβ. 4. 22, 9, κτλ.· ‒ [[ὡσαύτως]] ὡς ἀποθ., ὁ αὐτ. 5. 94, 2. ΙΙ. μετὰ δοτ. προσ., προξενῶ δυσαρέσκειαν εἴς τινα, ὁ αὐτ. 7. 5, 6. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''δυσαρεστέω:'''<br /><b class="num">1 | |elrutext='''δυσαρεστέω:'''<br /><b class="num">1</b> [[быть недовольным]], [[досадовать]] Arst., Plut.: δ. τινι Diod., Plut., тж. med. Polyb. быть недовольным кем(чем)-л.;<br /><b class="num">2</b> тж. med. быть неприятным, не нравиться (τινι Polyb., Diod.): δυσαρεστούμενος Plut. неприятный. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 07:20, 27 March 2024
English (LSJ)
A suffer annoyance, Arist.HA560b24; to be displeased, τινί at a thing, Plb.4.22.9, D.S.5.9, J.AJ8.5.3, Aq., Sm., Thd.Ps.94 (95).10; δ. ὅτι D.H.Comp.11: Medic., suffer malaise, Gal.10.551, Aët.5.5:—also Med., τινί Plb.5.94.2; ἐπί τινι 11.28.11.
II c. dat. pers., to be displeasing to, Id.7.5.6, D.S.18.62; τῷ θεῷ Ph.2.6:—also Med. -ουμένη φιλία Plu.2.94d, cf. Iamb. VP35.255.
Spanish (DGE)
I 1estar inquieto o incómodo c. ac. int. ἐὰν ... ἄλλο τι δυσαρεστήσῃ si tiene alguna otra incomodidad Arist.HA 560b24
•disgustarse, estar descontento c. dat. τοῖς γινομένοις Plb.4.22.9, cf. Hp.Ep.17.7, 9, Str.14.5.16, τῇ βαρύτητι τῶν ... βασιλέων D.S.5.9, τῇ δωρεᾷ I.AI 8.142, τῇ πλάνῃ Ph.2.14, c. giro prep. ἀνοίας νόσημα ἐπὶ πάντων δυσαρεστοῦν la enfermedad de la insensatez que en toda circunstancia desagrada Polystr.Phil.1.4
•en v. med. mismo sent. δυσαρεστούμενοι τῷ Πυρρίᾳ descontentos con Pirrias Plb.5.94.2, ταῖς φρουραῖς Plb.28.5.6, ἐφ' ᾧ δυσαρεστούμενοι Plb.11.28.11, πρὸς τὸν ... τρόπον Gr.Nyss.Or.Catech.71.15, c. or. temp.-causal δυσαρστουμένους, ὅτε τις ... D.H.Comp.11.10, sin rég. τεσσαράκοντα ἔτη δυσηρεστήθην durante cuarenta años estuve descontento Aq., Sm.Ps.94.10.
2 medic. encontrarse mal, tener malestar δυσαρεστεῖν καὶ πυρέττειν Aët.5.5
•en v. med. mismo sent. οἱ δυσαρεστούμενοι Gal.10.591, esp. op. ὑγιαίνοντες Gal.10.551, 552, cf. 590, c. ac. int. τι δυσαρεστούμενον Gal.6.839.
II producir disgusto, desagradar, disgustar, incomodar c. dat. de pers. δι' ἧς τοῖς Ῥωμαίοις οὐ μόνον δυσαρεστήσειν, ἀλλὰ καὶ προσκόπτειν ἔμελλε Plb.7.5.6, cf. D.S.18.62, πᾶσι Luc.Nec.4, τῷ θεῷ Ph.2.6
•tb. en v. med. δυσαρεστουμένη φιλία amistad desagradable Plu.2.94d, (κατάστασις) δυσαρεστουμένη una constitución incómoda Iambl.VP 255.
German (Pape)
[Seite 676] unzufrieden, mißvergnügt sein od. werden; Arist. H. A. 6, 2; Pol. 3, 26, 6; καὶ φοβεῖταί τινα, 5, 56, 4; τοῖς γιγνομένοις, über das Geschehene, 4, 22, 9, u. öfter, auch Sp.; aber τοῖς Ῥωμαίοις, mißfallen, Pol. 7, 5, 6; D. Sic. 18, 62. – Auch im pass., mit fut. med., δυσαρεστοῦμαι τῷ ἀνδρί, der Mann gefällt mir nicht, Pol. 5, 94, 2; Hippocr.; Dion. Hal.
French (Bailly abrégé)
δυσαρεστῶ :
1 être mécontent ou contrarié de, τινι;
2 avec un sujet de choses déplaire : δυσαρεστουμένη φιλία PLUT amitié déplaisante;
Moy. δυσαρεστέομαι, δυσαρεστοῦμαι être mécontent.
Étymologie: δυσάρεστος.
Greek (Liddell-Scott)
δυσᾰρεστέω: δὲν εὐχαριστοῦμαι, θεωρῶ ἐμαυτὸν προσβεβλημένον, Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 6. 2, 23· τινι, εἴς τι πρᾶγμα, Πολύβ. 4. 22, 9, κτλ.· ‒ ὡσαύτως ὡς ἀποθ., ὁ αὐτ. 5. 94, 2. ΙΙ. μετὰ δοτ. προσ., προξενῶ δυσαρέσκειαν εἴς τινα, ὁ αὐτ. 7. 5, 6.
Russian (Dvoretsky)
δυσαρεστέω:
1 быть недовольным, досадовать Arst., Plut.: δ. τινι Diod., Plut., тж. med. Polyb. быть недовольным кем(чем)-л.;
2 тж. med. быть неприятным, не нравиться (τινι Polyb., Diod.): δυσαρεστούμενος Plut. неприятный.
