παραλειπτέον: Difference between revisions

From LSJ

ὄρνιθι γὰρ καὶ τὴν τότ᾽ αἰσίῳ τύχην παρέσχες ἡμῖν → for it was by a good omen that you provided that past fortune to us

Source
m (Text replacement - "</span> ;" to "</span>;")
m (Text replacement - "D.S." to "D.S.")
 
(3 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=paraleipteon
|Transliteration C=paraleipteon
|Beta Code=paraleipte/on
|Beta Code=paraleipte/on
|Definition=<span class="sense"><span class="bld">A</span> [[one must pass over]], <b class="b3">οὐ π. ὡς</b>… <span class="bibl">X.<span class="title">Ages.</span>8.3</span>; οὐ π. τὰ περὶ τῆς πόλεως <span class="bibl">Isoc.<span class="title">Ep.</span>2.14</span>; οὐ π. περί τινος <span class="bibl">D.S.5.83</span>.</span>
|Definition=[[one must pass over]], <b class="b3">οὐ π. ὡς</b>… X.''Ages.''8.3; οὐ π. τὰ περὶ τῆς πόλεως Isoc.''Ep.''2.14; οὐ π. περί τινος [[Diodorus Siculus|D.S.]]5.83.
}}
{{elru
|elrutext='''παραλειπτέον:''' adj. verb. к [[παραλείπω]].
}}
}}
{{ls
{{ls
Line 17: Line 20:
}}
}}
{{elnl
{{elnl
|elnltext=παραλειπτέον, adj. verb. van παραλείπω, er moet weggelaten worden.
|elnltext=παραλειπτέον, adj. verb. van παραλείπω, er moet weggelaten worden.
}}
{{elru
|elrutext='''παραλειπτέον:''' adj. verb. к [[παραλείπω]].
}}
}}

Latest revision as of 07:35, 27 March 2024

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: παραλειπτέον Medium diacritics: παραλειπτέον Low diacritics: παραλειπτέον Capitals: ΠΑΡΑΛΕΙΠΤΕΟΝ
Transliteration A: paraleiptéon Transliteration B: paraleipteon Transliteration C: paraleipteon Beta Code: paraleipte/on

English (LSJ)

one must pass over, οὐ π. ὡς… X.Ages.8.3; οὐ π. τὰ περὶ τῆς πόλεως Isoc.Ep.2.14; οὐ π. περί τινος D.S.5.83.

Russian (Dvoretsky)

παραλειπτέον: adj. verb. к παραλείπω.

Greek (Liddell-Scott)

παραλειπτέον: ῥημ. ἐπίθ., τοῦ παραλείπω, δεῖ παραλείπειν, τῇ μεγαλοφροσύνῃ ὡς εὐκαίρως ἐχρῆτο οὐ παραλειπτέον Ξεν. Ἀγησ. 8, 3· οὐ παραλειπτέον ἐστὶ τὰ περὶ τῆς πόλεως Ἰσοκρ. 409C· οὐ π. περί τινος Διόδ. 5. 83.

Greek Monotonic

παραλειπτέον: ρημ. επίθ., αυτό που πρέπει κάποιος να παραλείψει, τι, σε Ξεν.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

παραλειπτέον, adj. verb. van παραλείπω, er moet weggelaten worden.