προσφωνηματικός: Difference between revisions
From LSJ
ἰσότης φιλότητα ἀπεργάζεται → equality leads to friendship
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1") |
|||
| (4 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=prosfonimatikos | |Transliteration C=prosfonimatikos | ||
|Beta Code=prosfwnhmatiko/s | |Beta Code=prosfwnhmatiko/s | ||
|Definition= | |Definition=προσφωνηματική, προσφωνηματικόν, [[usual in addressing]], <b class="b3">λόγος π.</b> a public oration or address, D.H.''Rh.''5 tit., cf. Sch.[[Euripides|E.]]''[[Hecuba|Hec.]]''299. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Latest revision as of 07:48, 15 November 2024
English (LSJ)
προσφωνηματική, προσφωνηματικόν, usual in addressing, λόγος π. a public oration or address, D.H.Rh.5 tit., cf. Sch.E.Hec.299.
German (Pape)
[Seite 787] ή, όν, zurufend, bei einer Anrede schicklich, gewöhnlich, Sp., bes. Gramm.
Greek (Liddell-Scott)
προσφωνηματικός: -ή, -όν, οὗ γίνεται χρῆσις ἐν προσφωνήσει, λόγος πρ., ὃν προσφωνεῖ τις, Διον. Ἁλ. Τέχνη Ρητ. 5 (ἐν τῇ ἐπιγραφ.).
Greek Monolingual
-ή, -όν, ΜΑ προσφώνημα, -ατος]
αυτός του οποίου γίνεται χρήση κατά την προσφώνηση.
