πέρκη: Difference between revisions

From LSJ

Πάντα ταῦτα ἐπείρασα ἐν τῇ σοφίᾳ: εἶπα Σοφισθήσομαι, καὶ αὐτὴ ἐμακρύνθη ἀπ' ἐμοῦ· κτλ. (Εcclesiastes 7:23f., LXX version) → I tried to give proof in wisdom of all those things; I said, I will be wise, but that wisdom was far from me ...

Source
(13_4)
(6_10)
Line 12: Line 12:
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0602.png Seite 602]] ἡ, ein nach seiner schwärzlichen Farbe benannter eßbarer Flußfisch, der <b class="b2">Barsch</b>, lat. perca; Arist. H. A. 8, 15; [[ἀνθεσίχρως]], Matro bei Ath. IV, 135 d, [[δελεάρπαξ]], Leon. Tar. 93 (VII, 504).
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0602.png Seite 602]] ἡ, ein nach seiner schwärzlichen Farbe benannter eßbarer Flußfisch, der <b class="b2">Barsch</b>, lat. perca; Arist. H. A. 8, 15; [[ἀνθεσίχρως]], Matro bei Ath. IV, 135 d, [[δελεάρπαξ]], Leon. Tar. 93 (VII, 504).
}}
{{ls
|lstext='''πέρκη''': ἡ, ὁ γνωστὸς [[ποτάμιος]] ἰχθύς, οὕτω καλούμενος ἐκ τοῦ σκοτεινοῦ [[αὐτοῦ]] χρώματος, λέγεται νῦν καὶ περκίδα, Λατ. perca, Ἐπίχαρμ. καὶ ἄλλοι Κωμικ. ποιηταὶ μνημονευόμενοι παρ’ Ἀθην. 135Ε, 284C, 319Β κἑξ., 450C, πρβλ. Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 2. 13, 8., 8. 15, 3· ― [[ὡσαύτως]] περκίς, ίδος, ἡ, Διοσκ. 2. 35. ― Ἐντεῦθεν ὑποκορ. περκίδιον, τό, Ἀναξανδρίδης ἐν «Λυκούργῳ» 1.
}}
}}

Revision as of 09:17, 5 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: πέρκη Medium diacritics: πέρκη Low diacritics: πέρκη Capitals: ΠΕΡΚΗ
Transliteration A: pérkē Transliteration B: perkē Transliteration C: perki Beta Code: pe/rkh

English (LSJ)

ἡ, a river-fish,

   A perch, Epich.47,48, Philyll.13.3, Antiph. 194.2, Arist.HA505a17, 599b8, Numen. ap. Ath.7.313c. (Perh. cogn. with περκνός.)

German (Pape)

[Seite 602] ἡ, ein nach seiner schwärzlichen Farbe benannter eßbarer Flußfisch, der Barsch, lat. perca; Arist. H. A. 8, 15; ἀνθεσίχρως, Matro bei Ath. IV, 135 d, δελεάρπαξ, Leon. Tar. 93 (VII, 504).

Greek (Liddell-Scott)

πέρκη: ἡ, ὁ γνωστὸς ποτάμιος ἰχθύς, οὕτω καλούμενος ἐκ τοῦ σκοτεινοῦ αὐτοῦ χρώματος, λέγεται νῦν καὶ περκίδα, Λατ. perca, Ἐπίχαρμ. καὶ ἄλλοι Κωμικ. ποιηταὶ μνημονευόμενοι παρ’ Ἀθην. 135Ε, 284C, 319Β κἑξ., 450C, πρβλ. Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 2. 13, 8., 8. 15, 3· ― ὡσαύτως περκίς, ίδος, ἡ, Διοσκ. 2. 35. ― Ἐντεῦθεν ὑποκορ. περκίδιον, τό, Ἀναξανδρίδης ἐν «Λυκούργῳ» 1.