ἐπιμαρτύρομαι: Difference between revisions
Φίλον δι' ὀργὴν ἐν κακοῖσι μὴ προδῷς → Amicum ob iram deserere cave in malis → Verrate einen Freund nicht in der Not aus Zorn
(13_6b) |
(6_22) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0960.png Seite 960]] ein Zeugniß abgeben, bezeugen; [[τόδε]] ἄξιον ἐπιμαρτύρασθαι ὅτι Plat. Phaedr. 244 b. – Gew. zu Zeugen anrufen, Zeugen herbeirufen, bes. θεούς, bei Abschließung von Verträgen, od. bei erlittenem Unrecht, Xen. Cyr. 8, 5, 25 Hell. 3, 4, 4; τὸν Δία Plat. Ep. VII, 350 b u. Folgde; absol., Ar. Nubb. 495; Pol. 25, 9, 8; D. Sic. 16, 21; – ἐπιμαρτυρόμεθα μὴ κατιστάναι τυραννίδας Her. 5, 92, 7; ἐπεμαρτύρετο μὴ ἀπόντος περὶ [[αὐτοῦ]] διαβολὰς ἀποδέχεσθαι, er beschwor sie, flehte sie an, Thuc. 6, 29; vgl. Pol. 3, 15, 12. – Vor Zeugen aussagen, versichern, πολλοὺς παρίστανται ἐπιμαρτυρόμενοι ὅτι Dem. 34, 28. S. [[ἐπιμαρτυρέω]]. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0960.png Seite 960]] ein Zeugniß abgeben, bezeugen; [[τόδε]] ἄξιον ἐπιμαρτύρασθαι ὅτι Plat. Phaedr. 244 b. – Gew. zu Zeugen anrufen, Zeugen herbeirufen, bes. θεούς, bei Abschließung von Verträgen, od. bei erlittenem Unrecht, Xen. Cyr. 8, 5, 25 Hell. 3, 4, 4; τὸν Δία Plat. Ep. VII, 350 b u. Folgde; absol., Ar. Nubb. 495; Pol. 25, 9, 8; D. Sic. 16, 21; – ἐπιμαρτυρόμεθα μὴ κατιστάναι τυραννίδας Her. 5, 92, 7; ἐπεμαρτύρετο μὴ ἀπόντος περὶ [[αὐτοῦ]] διαβολὰς ἀποδέχεσθαι, er beschwor sie, flehte sie an, Thuc. 6, 29; vgl. Pol. 3, 15, 12. – Vor Zeugen aussagen, versichern, πολλοὺς παρίστανται ἐπιμαρτυρόμενοι ὅτι Dem. 34, 28. S. [[ἐπιμαρτυρέω]]. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἐπιμαρτύρομαι''': ῡ, Ἀποθ., ἐπικαλοῦμαί τινα νὰ [[εἶναι]] [[μάρτυς]], ἐπὶ συνθήκης, τοὺς θεοὺς Ξεν. Κύρ. 8. 5, 25, Ἀν. 4. 8, 7, κτλ.· ἐπὶ ἀδικίας ἢ βλάβης, ὁ αὐτ. ἐν τοῖς Ἑλλ. 3. 4, 4· καὶ ἀπολ., Πολύβ. 25. 9, 8· - [[ὡσαύτως]], καλῶ τινα [[ὅπως]] ἐμφανισθῇ ὡς [[μάρτυς]] μου, ἐπικαλοῦμαι τὴν μαρτυρίαν τινός, Λατ. antestari, Ἀριστοφ. Νεφ. 495, πρβλ. Σφ. 1437. 2) ἐπικαλοῦμαι ἐνθέρμως, [[ἐξορκίζω]] τινά, Λατ. obtestari, Ἡρόδ. 5. 92. ἐν τέλ.· ἐπιμ. τινα μὴ ποιεῖν τι, [[αὐτόθι]] 93, Θουκ. 6. 29. 3) μετ’ αἰτ. πράγμ. ἑπομένου τοῦ ὅτι..., βεβαιῶ ἢ [[διακηρύττω]] ἐνώπιον μαρτύρων ὅτι..., Δημ. 915. 12, πρβλ. Πλάτ. Φαῖδρ. 244Β· μετ’ αἰτ. πράγμ. καὶ ἀπαρ., Πλουτ. Λούκουλλ. 35. Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 468. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 09:32, 5 August 2017
English (LSJ)
[ῡ],
A call to witness, appeal to, in case of a treaty, θεούς X.Cyr.8.5.25, An.4.8.7, etc.; in case of history, Id.HG3.4.4: abs., Plb.24.11.8; also, call a person to appear as one's witness, Ar.Nu.495, V.1437, etc.; folld. by ὅτι . ., call bystanders to witness that... D.34.28. 2. call on earnestly, conjure, Hdt.5.92.ή, Th.6.29. 3. adduce as evidence, appeal to fact, ὅτι . . Pl.Phdr.244b: c. acc. rei et inf., Plu.Luc.35. II. = ἐπιμαρτυρέω 1, PLille 3.8 (iii B.C.), etc. 2. = ἐπιμαρτυρέω 11, Vett.Val.292.10.
German (Pape)
[Seite 960] ein Zeugniß abgeben, bezeugen; τόδε ἄξιον ἐπιμαρτύρασθαι ὅτι Plat. Phaedr. 244 b. – Gew. zu Zeugen anrufen, Zeugen herbeirufen, bes. θεούς, bei Abschließung von Verträgen, od. bei erlittenem Unrecht, Xen. Cyr. 8, 5, 25 Hell. 3, 4, 4; τὸν Δία Plat. Ep. VII, 350 b u. Folgde; absol., Ar. Nubb. 495; Pol. 25, 9, 8; D. Sic. 16, 21; – ἐπιμαρτυρόμεθα μὴ κατιστάναι τυραννίδας Her. 5, 92, 7; ἐπεμαρτύρετο μὴ ἀπόντος περὶ αὐτοῦ διαβολὰς ἀποδέχεσθαι, er beschwor sie, flehte sie an, Thuc. 6, 29; vgl. Pol. 3, 15, 12. – Vor Zeugen aussagen, versichern, πολλοὺς παρίστανται ἐπιμαρτυρόμενοι ὅτι Dem. 34, 28. S. ἐπιμαρτυρέω.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπιμαρτύρομαι: ῡ, Ἀποθ., ἐπικαλοῦμαί τινα νὰ εἶναι μάρτυς, ἐπὶ συνθήκης, τοὺς θεοὺς Ξεν. Κύρ. 8. 5, 25, Ἀν. 4. 8, 7, κτλ.· ἐπὶ ἀδικίας ἢ βλάβης, ὁ αὐτ. ἐν τοῖς Ἑλλ. 3. 4, 4· καὶ ἀπολ., Πολύβ. 25. 9, 8· - ὡσαύτως, καλῶ τινα ὅπως ἐμφανισθῇ ὡς μάρτυς μου, ἐπικαλοῦμαι τὴν μαρτυρίαν τινός, Λατ. antestari, Ἀριστοφ. Νεφ. 495, πρβλ. Σφ. 1437. 2) ἐπικαλοῦμαι ἐνθέρμως, ἐξορκίζω τινά, Λατ. obtestari, Ἡρόδ. 5. 92. ἐν τέλ.· ἐπιμ. τινα μὴ ποιεῖν τι, αὐτόθι 93, Θουκ. 6. 29. 3) μετ’ αἰτ. πράγμ. ἑπομένου τοῦ ὅτι..., βεβαιῶ ἢ διακηρύττω ἐνώπιον μαρτύρων ὅτι..., Δημ. 915. 12, πρβλ. Πλάτ. Φαῖδρ. 244Β· μετ’ αἰτ. πράγμ. καὶ ἀπαρ., Πλουτ. Λούκουλλ. 35. Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 468.
