δρέπανον: Difference between revisions
Σωτηρίας σημεῖον ἥμερος τρόπος → Auf Rettung deutet kultivierte Lebensart → Ein Hinweis auf die Rettung ist die sanfte Art
(13_5) |
(6_21) |
||
Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0666.png Seite 666]] τό ([[δρέπω]]), in Prosa die gew. Form für [[δρεπάνη]], obwohl Moeris letzteres für attisch erkl.; Homer einmal, Odyss. 18, 368 [[δρέπανον]] εὐκαμπές, zum Grasmähen; vgl. [[δρεπάνη]] ; – Hes. Th. 162; Her. 1, 125 u. Folgde. – Uebh. = krummes Schwert, = [[ἅρπη]], Her. 5, 112 u. sonst; die krumme Spitze des [[δορυδρέπανον]], Pol. 22, 10, 5. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0666.png Seite 666]] τό ([[δρέπω]]), in Prosa die gew. Form für [[δρεπάνη]], obwohl Moeris letzteres für attisch erkl.; Homer einmal, Odyss. 18, 368 [[δρέπανον]] εὐκαμπές, zum Grasmähen; vgl. [[δρεπάνη]] ; – Hes. Th. 162; Her. 1, 125 u. Folgde. – Uebh. = krummes Schwert, = [[ἅρπη]], Her. 5, 112 u. sonst; die krumme Spitze des [[δορυδρέπανον]], Pol. 22, 10, 5. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''δρέπᾰνον''': τό, ([[δρέπω]]) = [[δρεπάνη]], δρ. εὐκαμπές, Ὀδ. Σ. 368· χαλκέοις ἀμᾶν δρ. Σοφ. Ἀποσπ. 479· ὁ [[συνήθης]] [[τύπος]] παρὰ πεζοῖς, Ἡροδ. 1. 125 καὶ Ἀττ.· [[ἐργαλεῖον]] θεριστικὸν ἐπικαμπές, Ξεν. Κύρ. 6. 1, 30. 2) [[εἶδος]] ξίφους ἐπικαμποῦς, δρεπανοειδοῦς, «σπαθί», ἅρπη, Λατ. ensis falcatus, Ἡρόδ. 5. 112, 7. 93. | |||
}} | }} |
Revision as of 10:49, 5 August 2017
English (LSJ)
τό, also δράπανον (q. v.), (δρέπω)
A = δρεπάνη, δ. εὐκαμπές Od.18.368; χαλκέοις ἤμα δ. S.Fr.534; the usual form in Prose and Com., Hdt.1.125, etc.; δ. θεριστικόν PMagd.8.6 (iii B. C.). 2 pruning-knife, Pl.R.333d. 3 scythe, X. Cyr.6.1.30. 4 curved sword, scimitar, Hdt.5.112, 7.93, Ar.Ra.576.
German (Pape)
[Seite 666] τό (δρέπω), in Prosa die gew. Form für δρεπάνη, obwohl Moeris letzteres für attisch erkl.; Homer einmal, Odyss. 18, 368 δρέπανον εὐκαμπές, zum Grasmähen; vgl. δρεπάνη ; – Hes. Th. 162; Her. 1, 125 u. Folgde. – Uebh. = krummes Schwert, = ἅρπη, Her. 5, 112 u. sonst; die krumme Spitze des δορυδρέπανον, Pol. 22, 10, 5.
Greek (Liddell-Scott)
δρέπᾰνον: τό, (δρέπω) = δρεπάνη, δρ. εὐκαμπές, Ὀδ. Σ. 368· χαλκέοις ἀμᾶν δρ. Σοφ. Ἀποσπ. 479· ὁ συνήθης τύπος παρὰ πεζοῖς, Ἡροδ. 1. 125 καὶ Ἀττ.· ἐργαλεῖον θεριστικὸν ἐπικαμπές, Ξεν. Κύρ. 6. 1, 30. 2) εἶδος ξίφους ἐπικαμποῦς, δρεπανοειδοῦς, «σπαθί», ἅρπη, Λατ. ensis falcatus, Ἡρόδ. 5. 112, 7. 93.