εἰρωνεύομαι: Difference between revisions
Ἴσος ἴσθι πᾶσι, κἂν ὑπερέχῃς τῷ βίῳ → Quamvis superior sorte, da te aequum omnibus → Sei allen gleich, auch wenn du reicher bist
(13_4) |
(6_5) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0736.png Seite 736]] med., sich im Reden verstellen, sich unwissend stellen in dem, was man weiß; Plat. Apol. 38 a Spph. 268 b u. öfter; Dem. 60, 18; Arist. Eth. 4, 13; [[πρός]] τινα, Dinarch. 2, 11; übh. sich verstellen, Ar. Av. 1211; D. Hal. 9, 60 u. a. Sp. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0736.png Seite 736]] med., sich im Reden verstellen, sich unwissend stellen in dem, was man weiß; Plat. Apol. 38 a Spph. 268 b u. öfter; Dem. 60, 18; Arist. Eth. 4, 13; [[πρός]] τινα, Dinarch. 2, 11; übh. sich verstellen, Ar. Av. 1211; D. Hal. 9, 60 u. a. Sp. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''εἰρωνεύομαι''': ἀποθ., ὑποκρίνομαι ὅτι δὲν [[γνωρίζω]], προσποιοῦμαι ἄγνοιαν ἵνα περιπλέξω τινά, Πλάτ. Ἀπολ. 38Α, Ἀριστ. Ρητ. 2. 2, 24, Πολ. 3. 2, 2· [[πρός]] τινα Πλάτ. Κρατ. 384Α· [[καθόλου]] προσποιοῦμαι, [[προφασίζομαι]], ἤκουσας αὐτῆς [[οἷον]] εἰρωνεύεται; Ἀριστοφ. Ὄρν. 1211, Δημ. 1394. 13· πρβλ. [[εἰρωνεία]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 10:54, 5 August 2017
English (LSJ)
A feign ignorance, so as to perplex, Arist. Rh.1379b31; πρός τινα Pl.Cra.384a; πρὸς ὑμᾶς αὐτούς Din.2.11; banter, Arist.Pol.1275b27: generally, dissemble, shuffle, Ar.Av.1211, Pl.Ap.38a, D.60.18. 2 employ understatement, Polystr.p.15 W. II trans., treat with sarcasm, τινά Him.Ecl.1.13.
German (Pape)
[Seite 736] med., sich im Reden verstellen, sich unwissend stellen in dem, was man weiß; Plat. Apol. 38 a Spph. 268 b u. öfter; Dem. 60, 18; Arist. Eth. 4, 13; πρός τινα, Dinarch. 2, 11; übh. sich verstellen, Ar. Av. 1211; D. Hal. 9, 60 u. a. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
εἰρωνεύομαι: ἀποθ., ὑποκρίνομαι ὅτι δὲν γνωρίζω, προσποιοῦμαι ἄγνοιαν ἵνα περιπλέξω τινά, Πλάτ. Ἀπολ. 38Α, Ἀριστ. Ρητ. 2. 2, 24, Πολ. 3. 2, 2· πρός τινα Πλάτ. Κρατ. 384Α· καθόλου προσποιοῦμαι, προφασίζομαι, ἤκουσας αὐτῆς οἷον εἰρωνεύεται; Ἀριστοφ. Ὄρν. 1211, Δημ. 1394. 13· πρβλ. εἰρωνεία.
