ῥωχμός: Difference between revisions

From LSJ

Εἷς ἐστι δοῦλος οἰκίας ὁ δεσπότης → Unus familiae servus ipse adeo est herus → Nur einen Sklaven gibt's allein im Haus, den Herrn

Menander, Monostichoi, 168
(13_4)
(6_19)
Line 12: Line 12:
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0855.png Seite 855]] ὁ, 1) der Riß, Ritz, Spalt; γαίης, ein durch Regengüsse entstandener Erdspalt, Il. 23, 420; πέτρας, Plut. Crass. 4; übertr., die Runzel, Marc. Sid. 79. – 2) bei den Aerzten = [[ῥόγχος]], von [[ῥέγχω]], auch [[ῥωγμός]] geschrieben.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0855.png Seite 855]] ὁ, 1) der Riß, Ritz, Spalt; γαίης, ein durch Regengüsse entstandener Erdspalt, Il. 23, 420; πέτρας, Plut. Crass. 4; übertr., die Runzel, Marc. Sid. 79. – 2) bei den Aerzten = [[ῥόγχος]], von [[ῥέγχω]], auch [[ῥωγμός]] geschrieben.
}}
{{ls
|lstext='''ῥωχμός''': -οῦ, ὁ, (ῥὼξ) ὡς τὸ [[ῥῆγμα]], «σχισμάδα», ῥωχμὸς ἔην γαίης, [[σχίσμα]] γῆς προξενηθὲν ἐκ ῥαγδαίας βροχῆς, «[[τόπος]] κεχαραγμένος ὑπὸ ὀμβρίου ὕδατος» (Σχόλ.), Ἰλ. Ψ. 420 πρβλ. Ὀππ. Κυν. 3. 323· τῆς πέτρας Πλουτ. Κράσσ. 4· οἱ ἀπὸ τῶν σεισμῶν ῥωγμοὶ Στράβ. 567· πρβλ. [[ῥωγμή]].
}}
}}

Revision as of 11:00, 5 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ῥωχμός Medium diacritics: ῥωχμός Low diacritics: ρωχμός Capitals: ΡΩΧΜΟΣ
Transliteration A: rhōchmós Transliteration B: rhōchmos Transliteration C: rochmos Beta Code: r(wxmo/s

English (LSJ)

(A), ὁ, (ῥώξ A)

   A cleft, ῥ. ἔην γαίης a runnel or gutter scooped out by heavy rains, Il.23.420, cf. A.R.4.1545, Bion Fr.1, Opp.C.3.323; τῆς πέτρας Plu. Crass.4; οἱ ἀπὸ τῶν σεισμῶν ῥ. Str.8.5.7.
ῥωχ-μός (B), ὁ,

   A wkeezing, Aret.SD1.11 (written ῥωγμός), Aët.6.3 (written ῥοχμός); gloss on ῥέγχος, Erot.; written ῥογμός in Cael.Aur.CP2.27; ῥογχός, ib. 10.

German (Pape)

[Seite 855] ὁ, 1) der Riß, Ritz, Spalt; γαίης, ein durch Regengüsse entstandener Erdspalt, Il. 23, 420; πέτρας, Plut. Crass. 4; übertr., die Runzel, Marc. Sid. 79. – 2) bei den Aerzten = ῥόγχος, von ῥέγχω, auch ῥωγμός geschrieben.

Greek (Liddell-Scott)

ῥωχμός: -οῦ, ὁ, (ῥὼξ) ὡς τὸ ῥῆγμα, «σχισμάδα», ῥωχμὸς ἔην γαίης, σχίσμα γῆς προξενηθὲν ἐκ ῥαγδαίας βροχῆς, «τόπος κεχαραγμένος ὑπὸ ὀμβρίου ὕδατος» (Σχόλ.), Ἰλ. Ψ. 420 πρβλ. Ὀππ. Κυν. 3. 323· τῆς πέτρας Πλουτ. Κράσσ. 4· οἱ ἀπὸ τῶν σεισμῶν ῥωγμοὶ Στράβ. 567· πρβλ. ῥωγμή.