ἐπισταδόν: Difference between revisions
Ζῆν οὐκ ἄξιος, ὅτῳ μηδὲ εἷς ἐστι χρηστὸς φίλος → Life is not worth living if you do not have at least one friend.
(13_6a) |
(6_6) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0981.png Seite 981]] hinzutretend, hinangehend, νείκεον [[ἄλλοθεν]] ἄλλονἐπισταδόν Od. 12, 392; νώμησεν δ' ἄρα πᾶσιν [[ἐπισταδόν]] 13, 54. 18, 425; sp. D., ταὶ δὲ γυναῖκες ἀμφίπολοι γοάασκον ἐπ. Ap. Rh. 1, 293, ἐπ. οὐτάζοντες 2, 84, ποσσὶν ἐπ. ᾐωρεῖτο, daraufstehend, 4, 1687; die Erklärung [[ἐπισταμένως]], kundig, obgleich schon von den alten Erkl. Homers erwähnt ([[δόρπον]] ἐπ. ὡπλίζοντο Od. 16, 453, wo auch [[ἐφεξῆς]] erkl. wird), ist nicht einmal in den Stellen, wo vom Weineinschenken die Rede ist, zu billigen. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0981.png Seite 981]] hinzutretend, hinangehend, νείκεον [[ἄλλοθεν]] ἄλλονἐπισταδόν Od. 12, 392; νώμησεν δ' ἄρα πᾶσιν [[ἐπισταδόν]] 13, 54. 18, 425; sp. D., ταὶ δὲ γυναῖκες ἀμφίπολοι γοάασκον ἐπ. Ap. Rh. 1, 293, ἐπ. οὐτάζοντες 2, 84, ποσσὶν ἐπ. ᾐωρεῖτο, daraufstehend, 4, 1687; die Erklärung [[ἐπισταμένως]], kundig, obgleich schon von den alten Erkl. Homers erwähnt ([[δόρπον]] ἐπ. ὡπλίζοντο Od. 16, 453, wo auch [[ἐφεξῆς]] erkl. wird), ist nicht einmal in den Stellen, wo vom Weineinschenken die Rede ist, zu billigen. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἐπιστᾰδόν''': Ἐπίρρ. ([[ἐφίστημι]], ἐπιστῆναι) ἱστάμενος ἐφ’ ἕκαστον κατὰ σειρὰν (ἐφιστάμενος ἑκάστῳ Ε. Μ. 364. 33), ὅ ἐ. διαδοχικῶς τὸν ἕνα [[μετὰ]] τὸν ἄλλον, νείκεον [[ἄλλοθεν]] ἄλλον [[ἐπισταδόν]], «ἐφεστῶτες» (Σχόλ.), Ὀδ. Μ. 392· νώμησεν δ’ ἄρα πᾶσιν ἐπισταδὸν Ν. 54, Σ. 425· πρβλ. ἐπάρχομαι, καὶ ἴδε Ἀπολλ. Ρόδ. Α. 293, πρβλ. Δ. 1687. ― Τὸ ἐν Ὀδ. Π. 453 [[χωρίον]] [[δόρπον]] ἐπισταδὸν ὡπλίζοντο, φαίνεται ὅτι ἔδωκεν αἰτίαν εἰς τὴν [[ἄλλην]] ἑρμηνείαν τῶν Σχολιαστῶν, «ἐπισταμένως, ἐμπείρως» (ὡς εἰ ἐκ τοῦ ῥήμ. [[ἐπίσταμαι]]), ἀλλ’ [[ἄνευ]] ἀνάγκης. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 11:24, 5 August 2017
English (LSJ)
Adv., (ἐφίστημι, ἐπιστῆναι)
A standing over each in turn (ἐφιστάμενος ἑκάστῳ EM364.35), i.e. one after another, successively, νείκεον ἄλλοθεν ἄλλον ἐ. Od.12.392; νώμησεν δ' ἄρα πᾶσιν ἐ. 13.54; standing by, A.R.1.293; ἐ. οὐτάζοντες standing up to each other, Id.2.84.—The words of Od.16.453, δόρπον ἐ. ὡπλίζοντο, seem to have given rise to the other expl. of the Sch., ἐπισταμένως, ἐμπείρως (as if from ἐπίσταμαι).
German (Pape)
[Seite 981] hinzutretend, hinangehend, νείκεον ἄλλοθεν ἄλλονἐπισταδόν Od. 12, 392; νώμησεν δ' ἄρα πᾶσιν ἐπισταδόν 13, 54. 18, 425; sp. D., ταὶ δὲ γυναῖκες ἀμφίπολοι γοάασκον ἐπ. Ap. Rh. 1, 293, ἐπ. οὐτάζοντες 2, 84, ποσσὶν ἐπ. ᾐωρεῖτο, daraufstehend, 4, 1687; die Erklärung ἐπισταμένως, kundig, obgleich schon von den alten Erkl. Homers erwähnt (δόρπον ἐπ. ὡπλίζοντο Od. 16, 453, wo auch ἐφεξῆς erkl. wird), ist nicht einmal in den Stellen, wo vom Weineinschenken die Rede ist, zu billigen.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπιστᾰδόν: Ἐπίρρ. (ἐφίστημι, ἐπιστῆναι) ἱστάμενος ἐφ’ ἕκαστον κατὰ σειρὰν (ἐφιστάμενος ἑκάστῳ Ε. Μ. 364. 33), ὅ ἐ. διαδοχικῶς τὸν ἕνα μετὰ τὸν ἄλλον, νείκεον ἄλλοθεν ἄλλον ἐπισταδόν, «ἐφεστῶτες» (Σχόλ.), Ὀδ. Μ. 392· νώμησεν δ’ ἄρα πᾶσιν ἐπισταδὸν Ν. 54, Σ. 425· πρβλ. ἐπάρχομαι, καὶ ἴδε Ἀπολλ. Ρόδ. Α. 293, πρβλ. Δ. 1687. ― Τὸ ἐν Ὀδ. Π. 453 χωρίον δόρπον ἐπισταδὸν ὡπλίζοντο, φαίνεται ὅτι ἔδωκεν αἰτίαν εἰς τὴν ἄλλην ἑρμηνείαν τῶν Σχολιαστῶν, «ἐπισταμένως, ἐμπείρως» (ὡς εἰ ἐκ τοῦ ῥήμ. ἐπίσταμαι), ἀλλ’ ἄνευ ἀνάγκης.
