ἀνεπίπληκτος: Difference between revisions
Ἔοικα γοῦν τούτου γε σμικρῷ τινι αὐτῷ τούτῳ σοφώτερος εἶναι, ὅτι ἃ μὴ οἶδα οὐδὲ οἴομαι εἰδέναι → I seem, then, in just this little thing to be wiser than this man at any rate, that what I do not know I do not think I know either
(13_4) |
(6_17) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0225.png Seite 225]] 1) ungescholten, tadellos, Eupol. B. A. 398; als v. l. Xen. Cyr. 2, 1, 22 für ανεπ ίκλητος; Plat. Legg. III, 695 b τροφῇ ἀνεπιπλήκτῳ τραφέντες, ungebunden. – 2) nicht scheltend, tadelnd, M. Ant. 1, 10. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0225.png Seite 225]] 1) ungescholten, tadellos, Eupol. B. A. 398; als v. l. Xen. Cyr. 2, 1, 22 für ανεπ ίκλητος; Plat. Legg. III, 695 b τροφῇ ἀνεπιπλήκτῳ τραφέντες, ungebunden. – 2) nicht scheltend, tadelnd, M. Ant. 1, 10. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἀνεπίπληκτος''': -ον, μὴ ὑποκείμενος εἰς ἐπιπλήξεις, ὁ μὴ ἐπιπληττόμενος, «ᾧ οὐδεὶς ἐπιπλήττει ἁμαρτάνοντι· Εὔπολις» Σουΐδ. ἄλλη γραφὴ ἐν Ξεν. Κύρ. 2. 1, 22 ἀντὶ τῆς παραδεδεγμένης: [[ἀνεπίκλητος]]. 2) ἐπὶ κακῆς σημασ., [[ἀκόλαστος]], τροφῇ ἀνεπιπλήκτῳ τραφέντας Πλάτ. Νόμ. 695Β. ΙΙ. ἐνεργ., ὁ μὴ ἐλέγχων, μὴ ψέγων, τὸ ἀνεπίπληκτον, τὸ μὴ ἐπιπλήττειν, Μ. Ἀντων. 1. 10. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 11:38, 5 August 2017
English (LSJ)
ον,
A not liable to be reproved, Eup.397; βίος E.Or.922, Men.Epit.489. Adv. -τως Hsch., f.l. in Ph.2.454. 2 in bad sense, not reproved, licentious, τροφῇ ἀ. τραφῆναι Pl.Lg.695b, cf. Eus.Mynd.62. II Act., not reproving or blaming, τὸ ἀ. abstinence from blam or criticism, M.Ant.1.10.
German (Pape)
[Seite 225] 1) ungescholten, tadellos, Eupol. B. A. 398; als v. l. Xen. Cyr. 2, 1, 22 für ανεπ ίκλητος; Plat. Legg. III, 695 b τροφῇ ἀνεπιπλήκτῳ τραφέντες, ungebunden. – 2) nicht scheltend, tadelnd, M. Ant. 1, 10.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνεπίπληκτος: -ον, μὴ ὑποκείμενος εἰς ἐπιπλήξεις, ὁ μὴ ἐπιπληττόμενος, «ᾧ οὐδεὶς ἐπιπλήττει ἁμαρτάνοντι· Εὔπολις» Σουΐδ. ἄλλη γραφὴ ἐν Ξεν. Κύρ. 2. 1, 22 ἀντὶ τῆς παραδεδεγμένης: ἀνεπίκλητος. 2) ἐπὶ κακῆς σημασ., ἀκόλαστος, τροφῇ ἀνεπιπλήκτῳ τραφέντας Πλάτ. Νόμ. 695Β. ΙΙ. ἐνεργ., ὁ μὴ ἐλέγχων, μὴ ψέγων, τὸ ἀνεπίπληκτον, τὸ μὴ ἐπιπλήττειν, Μ. Ἀντων. 1. 10.
