σαρκόω: Difference between revisions
κόραξ δ' ἐπαίνῳ καρδίην ἐχαυνώθη → the flattered crow was filled with pride, the flattered crow became elate in heart
(6_1) |
(Bailly1_4) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''σαρκόω''': (σὰρξ) [[κάμνω]] τινὰ σαρκώδη ἢ ἰσχυρόν, ἐνδυναμώνω, Ἱππ. π. Ἰητρεῖον 745, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 8. 21, 6· ἴδε Wytt. εἰς Πλούτ. 2. 79C. ― Παθ., [[γίνομαι]] [[σαρκώδης]], Ἀρετ. π. Αἰτ. Χρον. Παθ. 1. 8· σεσαρκωμένος, [[σαρκώδης]], Ἱππ. περὶ Ἄρθρ. 784, Ἀριστ. π. Ζ. Μορ. 2. 10, 12. ΙΙ. [[παράγω]] ἢ [[κάμνω]] σάρκα, διὰ σαρκὸς [[καλύπτω]] καὶ [[κλείω]] τὴν πληγήν, σαρκοποιῶ, σαρκοῦσα [[ἀνάτριψις]] Ἱππ. π. Ἰητρεῖον 748. ― Παθ., [[θᾶσσον]] σαρκοῦνται ὁ αὐτ. π. Ἀγμ. 769. ΙΙΙ. [[μεταβάλλω]] τι εἰς σάρκα, χαλκὸν σ., ἐπὶ χαλκοτύπου ἢ ἀνδριαντοποιοῦ, Ἀνθ. Π. 9. 742. IV. ἐν τῷ Παθ., [[γίνομαι]] [[σάρξ]], ἐπὶ τοῦ Χριστοῦ, Συλλ. Ἐπιγρ. 8643, 8961, Σύμβολ. Νικ. | |lstext='''σαρκόω''': (σὰρξ) [[κάμνω]] τινὰ σαρκώδη ἢ ἰσχυρόν, ἐνδυναμώνω, Ἱππ. π. Ἰητρεῖον 745, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 8. 21, 6· ἴδε Wytt. εἰς Πλούτ. 2. 79C. ― Παθ., [[γίνομαι]] [[σαρκώδης]], Ἀρετ. π. Αἰτ. Χρον. Παθ. 1. 8· σεσαρκωμένος, [[σαρκώδης]], Ἱππ. περὶ Ἄρθρ. 784, Ἀριστ. π. Ζ. Μορ. 2. 10, 12. ΙΙ. [[παράγω]] ἢ [[κάμνω]] σάρκα, διὰ σαρκὸς [[καλύπτω]] καὶ [[κλείω]] τὴν πληγήν, σαρκοποιῶ, σαρκοῦσα [[ἀνάτριψις]] Ἱππ. π. Ἰητρεῖον 748. ― Παθ., [[θᾶσσον]] σαρκοῦνται ὁ αὐτ. π. Ἀγμ. 769. ΙΙΙ. [[μεταβάλλω]] τι εἰς σάρκα, χαλκὸν σ., ἐπὶ χαλκοτύπου ἢ ἀνδριαντοποιοῦ, Ἀνθ. Π. 9. 742. IV. ἐν τῷ Παθ., [[γίνομαι]] [[σάρξ]], ἐπὶ τοῦ Χριστοῦ, Συλλ. Ἐπιγρ. 8643, 8961, Σύμβολ. Νικ. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=-ῶ :<br />remplir de chair, <i>càd</i> rendre charnu, épais.<br />'''Étymologie:''' [[σάρξ]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:20, 9 August 2017
English (LSJ)
A make fleshy or strong, Hp.Off.13, Arist.HA603b30, cf. Plu.2.54e:—Pass., grow fleshy, Aret.SD1.8; σεσαρκωμένος fleshy, Hp.Art.8, Arist.PA656b10. II make or produce flesh, flesh up a wound, ἀνάτριψις σαρκοῦσα Hp.Off.24:—Pass., θᾶσσον σαρκοῦται Id.Fract.27. III make flesh of, χαλκὸν σ., of a sculptor, AP9.742 ([Phil.]).
German (Pape)
[Seite 863] fleischig machen, mästen; Arist. H. A. 8, 21; σεσαρκωμένη κεφαλή, partt. an. 2, 10; τὸ σαρκοῦν τῆς δυνάμεως, Plut. ad. et am. discr. 15; – auch Fleisch erzeugen, eine Wunde beim Heilen mit Fleisch füllen, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
σαρκόω: (σὰρξ) κάμνω τινὰ σαρκώδη ἢ ἰσχυρόν, ἐνδυναμώνω, Ἱππ. π. Ἰητρεῖον 745, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 8. 21, 6· ἴδε Wytt. εἰς Πλούτ. 2. 79C. ― Παθ., γίνομαι σαρκώδης, Ἀρετ. π. Αἰτ. Χρον. Παθ. 1. 8· σεσαρκωμένος, σαρκώδης, Ἱππ. περὶ Ἄρθρ. 784, Ἀριστ. π. Ζ. Μορ. 2. 10, 12. ΙΙ. παράγω ἢ κάμνω σάρκα, διὰ σαρκὸς καλύπτω καὶ κλείω τὴν πληγήν, σαρκοποιῶ, σαρκοῦσα ἀνάτριψις Ἱππ. π. Ἰητρεῖον 748. ― Παθ., θᾶσσον σαρκοῦνται ὁ αὐτ. π. Ἀγμ. 769. ΙΙΙ. μεταβάλλω τι εἰς σάρκα, χαλκὸν σ., ἐπὶ χαλκοτύπου ἢ ἀνδριαντοποιοῦ, Ἀνθ. Π. 9. 742. IV. ἐν τῷ Παθ., γίνομαι σάρξ, ἐπὶ τοῦ Χριστοῦ, Συλλ. Ἐπιγρ. 8643, 8961, Σύμβολ. Νικ.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
remplir de chair, càd rendre charnu, épais.
Étymologie: σάρξ.
