εὐήμερος: Difference between revisions
Μηκέθ᾽ ὅλως περὶ τοῦ οἷόν τινα εἶναι τὸν ἀγαθὸν ἄνδρα διαλέγεσθαι, ἀλλὰ εἶναι τοιοῦτον. → Waste no more time arguing what a good man should be. Be one.
(6_6) |
(Bailly1_2) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''εὐήμερος''': Δωρ. εὐάμερος ᾱ, ον, ([[ἡμέρα]]) ἀνήκων εἰς ὡραίαν, εὐτυχῆ ἡμέραν, εὐήμερον [[φάος]], εὐτυχὴς [[ἡμέρα]], Σοφοκλ. Αἴ. 709. 2) ἀπολαύων εὐτυχοῦς ἡμέρας, [[εὔθυμος]], [[φαιδρός]], εὐάμεροι μολπαὶ Εὐρ. Ἀποσπ. 775. 41 (Λυρ.)· [[πρόσωπον]] Ἀριστοφ. Ὄρν. 1322· [[μοῖρα]] Πλάτ. Τίμ. 71D· τὸ εὐήμερον, [[εὐτυχία]], Φίλων 1. 515. | |lstext='''εὐήμερος''': Δωρ. εὐάμερος ᾱ, ον, ([[ἡμέρα]]) ἀνήκων εἰς ὡραίαν, εὐτυχῆ ἡμέραν, εὐήμερον [[φάος]], εὐτυχὴς [[ἡμέρα]], Σοφοκλ. Αἴ. 709. 2) ἀπολαύων εὐτυχοῦς ἡμέρας, [[εὔθυμος]], [[φαιδρός]], εὐάμεροι μολπαὶ Εὐρ. Ἀποσπ. 775. 41 (Λυρ.)· [[πρόσωπον]] Ἀριστοφ. Ὄρν. 1322· [[μοῖρα]] Πλάτ. Τίμ. 71D· τὸ εὐήμερον, [[εὐτυχία]], Φίλων 1. 515. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />qui marque un jour heureux : εὐήμερον [[φάος]] lumière d’un jour heureux.<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[ἡμέρα]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:32, 9 August 2017
English (LSJ)
Dor. εὐάμ- [ᾱ], ον, (ἡμέρα)
A of a fine or prosperous day, εὐ. φάος a happy day, S.Aj.708 (lyr.). 2 bright, happy, εὐάμεροι μολπαί E.Fr.773.47 (lyr., nisi leg. -αμερίαι) ; χρόνῳ δ' ἐξέλαμψεν εὐ. Id.Hyps.Fr.41(64).62 (lyr.); πρόσωπον Ar.Av. 1322 (lyr.); μοῖρα Pl.Ti.71d (perh. with play on ἥμερος) ; τὸ εὐ. a prosperous life, Ph.1.515.
German (Pape)
[Seite 1067] 1) (ἥμερος) zahm, milde, Plat. Tim. 71 d. – 21 (ὴμέρα) von einem guten, heitern Tage, übertr. πρόσωπον, ein heiteres Angesicht, Ar. Av. 1322; φάος, Soph. Ai. 695, des glücklichen Tages Licht. – Ueberh. τὸ εὐήμερον, das Glück, Philo.
Greek (Liddell-Scott)
εὐήμερος: Δωρ. εὐάμερος ᾱ, ον, (ἡμέρα) ἀνήκων εἰς ὡραίαν, εὐτυχῆ ἡμέραν, εὐήμερον φάος, εὐτυχὴς ἡμέρα, Σοφοκλ. Αἴ. 709. 2) ἀπολαύων εὐτυχοῦς ἡμέρας, εὔθυμος, φαιδρός, εὐάμεροι μολπαὶ Εὐρ. Ἀποσπ. 775. 41 (Λυρ.)· πρόσωπον Ἀριστοφ. Ὄρν. 1322· μοῖρα Πλάτ. Τίμ. 71D· τὸ εὐήμερον, εὐτυχία, Φίλων 1. 515.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui marque un jour heureux : εὐήμερον φάος lumière d’un jour heureux.
Étymologie: εὖ, ἡμέρα.
