αὐτοκατάκριτος: Difference between revisions
From LSJ
(6_17) |
(Bailly1_1) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''αὐτοκατάκρῐτος''': -ον, ὁ ἀφ’ [[ἑαυτοῦ]] κατακρινόμενος, Ἐπιστ. π. Τιτ. γʹ, 11, Ἐκκλ. | |lstext='''αὐτοκατάκρῐτος''': -ον, ὁ ἀφ’ [[ἑαυτοῦ]] κατακρινόμενος, Ἐπιστ. π. Τιτ. γʹ, 11, Ἐκκλ. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />qui se condamne soi-même.<br />'''Étymologie:''' [[αὐτός]], [[κατακρίνω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:34, 9 August 2017
English (LSJ)
ον,
A self-condemned, Ep.Tit.3.11, Ph.2.652.
German (Pape)
[Seite 397] durch sich selbst verurtheilt, N. T.
Greek (Liddell-Scott)
αὐτοκατάκρῐτος: -ον, ὁ ἀφ’ ἑαυτοῦ κατακρινόμενος, Ἐπιστ. π. Τιτ. γʹ, 11, Ἐκκλ.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui se condamne soi-même.
Étymologie: αὐτός, κατακρίνω.
