θαλασσοκρατέω: Difference between revisions
From LSJ
Ἐξ ἡδονῆς γὰρ φύεται τὸ δυστυχεῖν → Nempe est voluptas mater infortunii → Denn aus der Lust erwächst des Unheils Missgeschick
(6_6) |
(Bailly1_2) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''θᾰλασσοκρᾰτέω''': εἶμαι [[κύριος]] τῆς θαλάσσης, Ἡρόδ. 3. 122, Θουκ. 7. 48. - Παθ., ἡττῶμαι κατὰ θάλασσαν, Δημήτρ. Κωμ. Σικ. 2. | |lstext='''θᾰλασσοκρᾰτέω''': εἶμαι [[κύριος]] τῆς θαλάσσης, Ἡρόδ. 3. 122, Θουκ. 7. 48. - Παθ., ἡττῶμαι κατὰ θάλασσαν, Δημήτρ. Κωμ. Σικ. 2. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=-ῶ :<br />dominer sur mer.<br />'''Étymologie:''' [[θάλασσα]], [[κρατέω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:34, 9 August 2017
English (LSJ)
A to be master of the sea, Hdt.3.122, Th.7.48, Plb.1.7.6, Phylarch.1 J.:—Pass., to be beaten at sea, Demetr.Com. Vet.2.
German (Pape)
[Seite 1183] das Meer beherrschen, die Oberherrschaft zur See haben; Her. 3, 122; Thuc. 7, 48; Pol. 1, 7, 6; Lucill. 112 (XI, 247). – Pass., com. bei E. M. 335, 18.
Greek (Liddell-Scott)
θᾰλασσοκρᾰτέω: εἶμαι κύριος τῆς θαλάσσης, Ἡρόδ. 3. 122, Θουκ. 7. 48. - Παθ., ἡττῶμαι κατὰ θάλασσαν, Δημήτρ. Κωμ. Σικ. 2.
