ἀνταυγής: Difference between revisions
From LSJ
Θεὸς πέφυκεν, ὅστις οὐδὲν δρᾷ κακόν → Deus est, qui nihil admisit umquam in se mali → Es ist ein göttlich Wesen, wer nichts Schlechtes tut
(6_7) |
(Bailly1_1) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀνταυγής''': -ές, ὁ ἀντανακλῶν φῶς, σπινθηροβολῶν, κόραι Ἀριστοφ. Θεσμ. 902· χιὼν Διόδ. 17. 82. | |lstext='''ἀνταυγής''': -ές, ὁ ἀντανακλῶν φῶς, σπινθηροβολῶν, κόραι Ἀριστοφ. Θεσμ. 902· χιὼν Διόδ. 17. 82. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ής, ές :<br />qui réfléchit <i>ou</i> renvoie la lumière.<br />'''Étymologie:''' [[ἀντί]], [[αὐγή]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:42, 9 August 2017
English (LSJ)
ές,
A reflecting light, sparkling, κάλλος Sannyr.1D.; κόραι Ar.Th.902; χιών D.S.17.82: pr. n. Ἀνταύγης, of the sun, Orph.Fr.237.
German (Pape)
[Seite 245] ές, wiederglänzend, entgegenleuchtend, κόραι Ar. Th. 902; χιών, blendend, D. Sic. 17, 82.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνταυγής: -ές, ὁ ἀντανακλῶν φῶς, σπινθηροβολῶν, κόραι Ἀριστοφ. Θεσμ. 902· χιὼν Διόδ. 17. 82.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
qui réfléchit ou renvoie la lumière.
Étymologie: ἀντί, αὐγή.
