παρακινητικός: Difference between revisions

From LSJ

πρῶτον μὲν οὖν ὄστρεια παρὰ Νηρεῖ τινι ἰδὼν γέροντι φυκί ἠμφιεσμένα ἔλαβον ἐχίνους τ' ἐστὶ γὰρ προοίμιον δείπνου χαριέντως ταῦτα πεπρυτανευμένου → So first I spotted oysters wrapped in seaweed at the shop of some old Nereus, and sea urchins, which I bought; these were the appetizers for a delightfully managed dinner

Source
(6_10)
(Bailly1_4)
Line 15: Line 15:
{{ls
{{ls
|lstext='''παρακινητικός''': -ή, -όν, [[διεγερτικός]], ἐρεθιστικὸς [[πρός]] τι, Σχόλ. εἰς Θεόκρ. 11. 40. 2) [[παράφορος]], [[παράφρων]], Πλούτ. ἐν Εὐσεβ. Εὐαγγ. Προπ. 563D· π. τι καὶ μανιῶδες Φίλων 2. 477. - Ἐπίρρ., παρακινητικῶς ἔχειν, δεικνύειν σημεῖα παραφροσύνης, Πλουτ. Σόλων 8.
|lstext='''παρακινητικός''': -ή, -όν, [[διεγερτικός]], ἐρεθιστικὸς [[πρός]] τι, Σχόλ. εἰς Θεόκρ. 11. 40. 2) [[παράφορος]], [[παράφρων]], Πλούτ. ἐν Εὐσεβ. Εὐαγγ. Προπ. 563D· π. τι καὶ μανιῶδες Φίλων 2. 477. - Ἐπίρρ., παρακινητικῶς ἔχειν, δεικνύειν σημεῖα παραφροσύνης, Πλουτ. Σόλων 8.
}}
{{bailly
|btext=ή, όν :<br />qui a l’esprit dérangé.<br />'''Étymologie:''' [[παρακινέω]].
}}
}}

Revision as of 19:46, 9 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: παρακῑνητικός Medium diacritics: παρακινητικός Low diacritics: παρακινητικός Capitals: ΠΑΡΑΚΙΝΗΤΙΚΟΣ
Transliteration A: parakinētikós Transliteration B: parakinētikos Transliteration C: parakinitikos Beta Code: parakinhtiko/s

English (LSJ)

ή, όν,

   A stimulating, τῆς τοῦ σώματος εὐεξίας Hierocl.in CA16p.456M.; πρὸς ἔρωτα Sch. Theoc. 11.40 : abs., v.l. in Ph.2.477.    2 deranged, Plu.Fr.3. Adv. -κῶς, ἔχειν show symptoms of madness, Id.Sol.8.

German (Pape)

[Seite 483] ή, όν, zum Verrenken oder Verrücken gehörig, Sp. – Bes. verrückt, wahnsinnig; παρακινητικῶς ἔχειν, sich zum Wahnsinn hinneigen, Spuren von Wahnsinn zeigen, Plut. Sol. 8.

Greek (Liddell-Scott)

παρακινητικός: -ή, -όν, διεγερτικός, ἐρεθιστικὸς πρός τι, Σχόλ. εἰς Θεόκρ. 11. 40. 2) παράφορος, παράφρων, Πλούτ. ἐν Εὐσεβ. Εὐαγγ. Προπ. 563D· π. τι καὶ μανιῶδες Φίλων 2. 477. - Ἐπίρρ., παρακινητικῶς ἔχειν, δεικνύειν σημεῖα παραφροσύνης, Πλουτ. Σόλων 8.

French (Bailly abrégé)

ή, όν :
qui a l’esprit dérangé.
Étymologie: παρακινέω.