ἰδοῦ: Difference between revisions
ὅσα ἦν νενοσσευμένα ὀρνίθων γένεα → as many species of birds as had their nests, all the other kinds of birds which had been hatched
(6_20) |
(Bailly1_3) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἰδοῦ''': προστακτ. τοῦ μέσ. ἀορ. εἰδόμην: - [[ἀλλά]], ΙΙ. ἰδού, ὡς Ἐπίρρ., νά!, ἰδού!, [[μετὰ]] παντὸς εἴδους λέξεων, ἔτι καὶ ἐπὶ τοῦ ἀκούειν τι, ἰδοὺ δοῦπον αὖ [[κλύω]] τινὰ Σοφ. Αἴ. 870: - ἰδιαίτεραι χρήσεις, 1) [[ὅταν]] δίδῃ τις ἢ προσφέρῃ τι, ὡς τὸ τῆ, νά, ’πάρε το, Λατ. en tibi ! ἰδοὺ δέχου παῖ Σοφ. Φιλ. 776, πρβλ. Τρ. 1079, Εὐρ. Ὀρ. 143, Ἀριστοφ. Νεφ. 825, Εἰρ. 2. 5, κτλ.: - καλά! [[ὅπως]] ἀγαπᾶς! Ἀριστοφ. Ἱππ. 121, 157. 2) ἐν ἐπαναλήψει τῶν λέξεων ἄλλου προσώπου ἐμπαικτικῶς, ἰδού γ’ ἄκρατον, ἄ, βέβαια, κρασί! [[μάλιστα]]! τί [[λόγος]]; Ἀριστοφ. Ἱππ. 344, πρβλ. Νεφ. 873, Εἰρ. 198, Ἐκκλ. 133· ἰδού γε ὁ αὐτ. ἐν Ἱππ. 87, Θεσμ. 206, Ἐκκλ. 136. | |lstext='''ἰδοῦ''': προστακτ. τοῦ μέσ. ἀορ. εἰδόμην: - [[ἀλλά]], ΙΙ. ἰδού, ὡς Ἐπίρρ., νά!, ἰδού!, [[μετὰ]] παντὸς εἴδους λέξεων, ἔτι καὶ ἐπὶ τοῦ ἀκούειν τι, ἰδοὺ δοῦπον αὖ [[κλύω]] τινὰ Σοφ. Αἴ. 870: - ἰδιαίτεραι χρήσεις, 1) [[ὅταν]] δίδῃ τις ἢ προσφέρῃ τι, ὡς τὸ τῆ, νά, ’πάρε το, Λατ. en tibi ! ἰδοὺ δέχου παῖ Σοφ. Φιλ. 776, πρβλ. Τρ. 1079, Εὐρ. Ὀρ. 143, Ἀριστοφ. Νεφ. 825, Εἰρ. 2. 5, κτλ.: - καλά! [[ὅπως]] ἀγαπᾶς! Ἀριστοφ. Ἱππ. 121, 157. 2) ἐν ἐπαναλήψει τῶν λέξεων ἄλλου προσώπου ἐμπαικτικῶς, ἰδού γ’ ἄκρατον, ἄ, βέβαια, κρασί! [[μάλιστα]]! τί [[λόγος]]; Ἀριστοφ. Ἱππ. 344, πρβλ. Νεφ. 873, Εἰρ. 198, Ἐκκλ. 133· ἰδού γε ὁ αὐτ. ἐν Ἱππ. 87, Θεσμ. 206, Ἐκκλ. 136. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>impér. ao.2 Moy. de</i> [[ὁράω]], v. *εἴδω. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:59, 9 August 2017
English (LSJ)
( ἴδου Hdn.Gr. ap. Choerob.in Theod.2.140), aor.2 imper.Med. of ὁράω; but, II ἰδού (on the accent v. Hdn.Gr.1.417, al.), as Adv., lo! behold! (even with words of hearing, ἰδοὺ δοῦπον αὖ κλύω τινά S.Aj.870 (lyr.), cf.El.1410): 1 with Nouns and Prons., ἰ. χελιδών Klein Meistersign.133 (Attic vase, vi B.C.), etc.; ἰ. ἐγώ here am I, LXX Ge.27.1,al.; ἰ. ἡ μνᾶ σοι Ev.Luc.19.20; οὐκ ἰ. Ἀαρών; LXXEx.4.14. 2 with Verbs, a in the imper., ἰ. θεᾶσθε S.Tr.1079, Ar.Ach.366; esp. in offering a thing, take it! ἰ. δέχου παῖ S.Ph.776. b in ind. of all tenses, ἰ. πείθομαι E.Or.143 (lyr.): freq. in LXX and NT with past tenses, Ge.24.15,al., Ev.Matt.27.51, al.; in the middle of a sentence, Ev.Luc.13.16. 3 with questions, ἰ., τί ἔστιν; Ar.Nu.825, Eq.157. 4 in repeating another's words quizzingly, as ἰδού γ' ἄκρατον wine, quotha! ib.87; ἰ. λέγειν ib.344; ἰδού γε κλέπτειν Id.Th.206, cf. Ec.136.
German (Pape)
[Seite 1238] imperat. aor. med. von εἰδόμην.
Greek (Liddell-Scott)
ἰδοῦ: προστακτ. τοῦ μέσ. ἀορ. εἰδόμην: - ἀλλά, ΙΙ. ἰδού, ὡς Ἐπίρρ., νά!, ἰδού!, μετὰ παντὸς εἴδους λέξεων, ἔτι καὶ ἐπὶ τοῦ ἀκούειν τι, ἰδοὺ δοῦπον αὖ κλύω τινὰ Σοφ. Αἴ. 870: - ἰδιαίτεραι χρήσεις, 1) ὅταν δίδῃ τις ἢ προσφέρῃ τι, ὡς τὸ τῆ, νά, ’πάρε το, Λατ. en tibi ! ἰδοὺ δέχου παῖ Σοφ. Φιλ. 776, πρβλ. Τρ. 1079, Εὐρ. Ὀρ. 143, Ἀριστοφ. Νεφ. 825, Εἰρ. 2. 5, κτλ.: - καλά! ὅπως ἀγαπᾶς! Ἀριστοφ. Ἱππ. 121, 157. 2) ἐν ἐπαναλήψει τῶν λέξεων ἄλλου προσώπου ἐμπαικτικῶς, ἰδού γ’ ἄκρατον, ἄ, βέβαια, κρασί! μάλιστα! τί λόγος; Ἀριστοφ. Ἱππ. 344, πρβλ. Νεφ. 873, Εἰρ. 198, Ἐκκλ. 133· ἰδού γε ὁ αὐτ. ἐν Ἱππ. 87, Θεσμ. 206, Ἐκκλ. 136.
French (Bailly abrégé)
impér. ao.2 Moy. de ὁράω, v. *εἴδω.
