κροταλίζω: Difference between revisions
Ὃν οἱ θεοὶ φιλοῦσιν, ἀποθνῄσκει νέος → He whom the gods love dies young → Flore in iuvenili moritu, quem di diligunt → In seiner Jugend stirbt nur, wer den Göttern lieb
(6_1) |
(Bailly1_3) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''κροτᾰλίζω''': ([[κρόταλον]]) ποιῶ κρότον διὰ τῆς συγκρούσεως κροτάλων, [[παίζω]] τὰ κρόταλα, [[κροταλίζω]], τινὲς τῶν γυναικῶν, κρόταλα ἔχουσαι, κροταλίζουσι Ἡρόδ. 2. 60· ― [[ὅθεν]], ἵπποι κείν’ ὄχεα κροτάλιζον, τὰ ἔσυρον [[μετὰ]] κρότου, Ἰλ. Λ. 160, πρβλ. [[κροτέω]] Ι. ΙΙ. παρὰ μεταγεν. ὡς τὸ [[κροτέω]] ΙΙ. 2, ἐπικροτῶ, Ἀλκίφρων 2. 4, 5, Ἀθήν. 395Α, 503F. ― Παθ., [[αὐτόθι]] 159Ε. | |lstext='''κροτᾰλίζω''': ([[κρόταλον]]) ποιῶ κρότον διὰ τῆς συγκρούσεως κροτάλων, [[παίζω]] τὰ κρόταλα, [[κροταλίζω]], τινὲς τῶν γυναικῶν, κρόταλα ἔχουσαι, κροταλίζουσι Ἡρόδ. 2. 60· ― [[ὅθεν]], ἵπποι κείν’ ὄχεα κροτάλιζον, τὰ ἔσυρον [[μετὰ]] κρότου, Ἰλ. Λ. 160, πρβλ. [[κροτέω]] Ι. ΙΙ. παρὰ μεταγεν. ὡς τὸ [[κροτέω]] ΙΙ. 2, ἐπικροτῶ, Ἀλκίφρων 2. 4, 5, Ἀθήν. 395Α, 503F. ― Παθ., [[αὐτόθι]] 159Ε. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>ao.</i> ἐκροτάλισα;<br /><b>1</b> faire résonner en heurtant, acc.;<br /><b>2</b> faire résonner des castagnettes <i>ou</i> cliquettes.<br />'''Étymologie:''' [[κρόταλον]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 20:01, 9 August 2017
English (LSJ)
A use rattles or castanets, τινὲς τῶν γυναικῶν, κρόταλα ἔχουσαι, κροταλίζουσι Hdt.2.60: hence ἵπποι κείν' ὄχεα κροτάλιζον rattled them along, Il.11.160. II later, clap, applaud, Anaxil.2, D.Chr.31.162, Alciphr.2.4:—Pass., Ath.4.159e, 11.503f.
German (Pape)
[Seite 1513] klappern od. rasseln lassen; ἵπποι κείν' ὄχεα κροτάλιζον Il. 11, 159, die Rosse rasselten mit den leeren Wagen daher. – Die Schellen, Becken aneinander schlagen, Her. 2, 60 u. Sp. – Uebh. klatschen, Beifall klatschen, wie κροτέω, μετὰ χαρᾶς Ath. IX, 395 a, u. pass., κροταλιζομένου ποτέ τινος τῶν αὐλητῶν XIV, 631 f. ὑπὸ πάντων κροταλισθείς XI, 503 f; auch a. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
κροτᾰλίζω: (κρόταλον) ποιῶ κρότον διὰ τῆς συγκρούσεως κροτάλων, παίζω τὰ κρόταλα, κροταλίζω, τινὲς τῶν γυναικῶν, κρόταλα ἔχουσαι, κροταλίζουσι Ἡρόδ. 2. 60· ― ὅθεν, ἵπποι κείν’ ὄχεα κροτάλιζον, τὰ ἔσυρον μετὰ κρότου, Ἰλ. Λ. 160, πρβλ. κροτέω Ι. ΙΙ. παρὰ μεταγεν. ὡς τὸ κροτέω ΙΙ. 2, ἐπικροτῶ, Ἀλκίφρων 2. 4, 5, Ἀθήν. 395Α, 503F. ― Παθ., αὐτόθι 159Ε.
French (Bailly abrégé)
ao. ἐκροτάλισα;
1 faire résonner en heurtant, acc.;
2 faire résonner des castagnettes ou cliquettes.
Étymologie: κρόταλον.
