φιλοχρήματος: Difference between revisions
(6_17) |
(Bailly1_5) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''φῐλοχρήματος''': -ον, ὁ ἀγαπῶν τὰ χρήματα, [[ἄπληστος]], Ἀνδοκ. 30. 20, [[Πλάτων]] ἐν Φαίδωνι 68C, 82C, κ. ἀλλ., πρβλ. [[φιλοχρηματιστής]]· ὁ φ. ὁ αὐτ. ἐν Πολ. 549Β, κ. ἀλλ.· φ. καὶ χρηματισταὶ οἱ ἐν ταῖς ἀρχαῖς Ἀριστ. Πολιτικ. 5. 12, 14· ― τὸ φ. = [[φιλοχρηματία]] Πλάτ. Πολ. 435Ε. ― Συγκρ. -ώτερος, Ξεν. Συμπ. 4, 45· ὑπερθ. -ώτατος, Διόδ. 1. 94. Ἐπίρρ., φιλοχρημάτως ἔχειν = φιλοχρηματεῖν, Ἰσοκρ. 7Α, κλπ. | |lstext='''φῐλοχρήματος''': -ον, ὁ ἀγαπῶν τὰ χρήματα, [[ἄπληστος]], Ἀνδοκ. 30. 20, [[Πλάτων]] ἐν Φαίδωνι 68C, 82C, κ. ἀλλ., πρβλ. [[φιλοχρηματιστής]]· ὁ φ. ὁ αὐτ. ἐν Πολ. 549Β, κ. ἀλλ.· φ. καὶ χρηματισταὶ οἱ ἐν ταῖς ἀρχαῖς Ἀριστ. Πολιτικ. 5. 12, 14· ― τὸ φ. = [[φιλοχρηματία]] Πλάτ. Πολ. 435Ε. ― Συγκρ. -ώτερος, Ξεν. Συμπ. 4, 45· ὑπερθ. -ώτατος, Διόδ. 1. 94. Ἐπίρρ., φιλοχρημάτως ἔχειν = φιλοχρηματεῖν, Ἰσοκρ. 7Α, κλπ. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />qui aime l’argent, cupide ; τὸ φιλοχρήματον la cupidité;<br /><i>Cp.</i> φιλοχρηματώτερος, <i>Sp.</i> φιλοχρηματώτατος.<br />'''Étymologie:''' [[φίλος]], [[χρῆμα]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 20:03, 9 August 2017
English (LSJ)
ον,
A loving money, And.4.32, Pl.Phd.68c, 82c, etc.; ὁ φ. Id.R.549b, Hierocl. in CA2p.422M.; φ. καὶ χρηματισταὶ οἱ ἐν ταῖς ἀρχαῖς Arist.Pol.1316a40 (s. v. l.); τὸ φ., = φιλοχρηματία, Pl.R.436a: Comp. -ώτερος X.Smp.4.45: Sup. -ώτατος D.S.1.94. Adv., φῐλοχρημᾰτ-τως ἔχειν, = φιλοχρηματεῖν, Isoc.1.23.
German (Pape)
[Seite 1288] geldliebend, geldgierig, habsüchtig; Andoc. 4, 32; Plat. Phaed. 68 c Rep. VI, 485 e u. öfter, immer tadelnd. – Adv., φιλοχρημάτως ἔχειν Isocr. 1, 23, Is. 2, 21.
Greek (Liddell-Scott)
φῐλοχρήματος: -ον, ὁ ἀγαπῶν τὰ χρήματα, ἄπληστος, Ἀνδοκ. 30. 20, Πλάτων ἐν Φαίδωνι 68C, 82C, κ. ἀλλ., πρβλ. φιλοχρηματιστής· ὁ φ. ὁ αὐτ. ἐν Πολ. 549Β, κ. ἀλλ.· φ. καὶ χρηματισταὶ οἱ ἐν ταῖς ἀρχαῖς Ἀριστ. Πολιτικ. 5. 12, 14· ― τὸ φ. = φιλοχρηματία Πλάτ. Πολ. 435Ε. ― Συγκρ. -ώτερος, Ξεν. Συμπ. 4, 45· ὑπερθ. -ώτατος, Διόδ. 1. 94. Ἐπίρρ., φιλοχρημάτως ἔχειν = φιλοχρηματεῖν, Ἰσοκρ. 7Α, κλπ.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui aime l’argent, cupide ; τὸ φιλοχρήματον la cupidité;
Cp. φιλοχρηματώτερος, Sp. φιλοχρηματώτατος.
Étymologie: φίλος, χρῆμα.
