φιλόχωρος: Difference between revisions
From LSJ
πῶς δ' οὐκ ἀρίστη; τίς δ' ἐναντιώσεται; τί χρὴ γενέσθαι τὴν ὑπερβεβλημένην γυναῖκα; (Euripides' Alcestis 152-54) → How is she not noblest? Who will deny it? What must a woman have become to surpass her?
(6_15) |
(Bailly1_5) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''φῐλόχωρος''': -ον, ([[χώρα]]) ὁ [[σφόδρα]] ἀγαπῶν τόπον τινά, Γρηγ. Ναζ. τ. 1, σ. 553C, πρβλ [[Πολυδ]]. Ϛ΄, 167. | |lstext='''φῐλόχωρος''': -ον, ([[χώρα]]) ὁ [[σφόδρα]] ἀγαπῶν τόπον τινά, Γρηγ. Ναζ. τ. 1, σ. 553C, πρβλ [[Πολυδ]]. Ϛ΄, 167. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />qui séjourne volontiers <i>ou</i> habituellement dans un lieu.<br />'''Étymologie:''' [[φίλος]], [[χώρα]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 20:10, 9 August 2017
English (LSJ)
ον,
A fond of a place, Poll.6.167.
German (Pape)
[Seite 1288] einen Ort liebend, sich gern an einem Orte aufhaltend, verweilend, Greg. Naz. u. a. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
φῐλόχωρος: -ον, (χώρα) ὁ σφόδρα ἀγαπῶν τόπον τινά, Γρηγ. Ναζ. τ. 1, σ. 553C, πρβλ Πολυδ. Ϛ΄, 167.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui séjourne volontiers ou habituellement dans un lieu.
Étymologie: φίλος, χώρα.
