συνεκπέμπω: Difference between revisions
ψυχῆς πείρατα ἰὼν οὐκ ἂν ἐξεύροιο πᾶσαν ἐπιπορευόμενος ὁδόν· οὕτω βαθὺν λόγον ἔχει → one would never discover the limits of soul, should one traverse every road—so deep a measure does it possess
(6_1) |
(Bailly1_5) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''συνεκπέμπω''': [[ἐκπέμπω]] [[ὁμοῦ]], τοὺς ἀχρείους συνεκπέμψαι εἰς Πελλήνην Ξεν. Ἑλλ. 7. 2, 18· τοὺς οἰκέτας ὁ αὐτ. ἐν Οἰκ. 7. 35· τινὰ ἅμα τινὶ ἐπὶ Θερμοπύλας Διόδ. 11. 4· [[ἐκπέμπω]] κρυφίως, Πλουτ. Μάρ. 40. 2) ἐπὶ πραγμάτων, [[ἐκπέμπω]] ἢ [[ἐκρίπτω]] [[ὁμοῦ]], τὸ [[πῶμα]] Πλάτ. Τίμ. 91Α· «τὸ [[στόμα]] τῇ χειρὶ φιμώσασα τοῦ ἐσφαγμένου μή τινα τῇ ψυχῇ συνεκπέμψειε φωνὴν» παρὰ Σουΐδ. ἐν λ. φιμοῖ. | |lstext='''συνεκπέμπω''': [[ἐκπέμπω]] [[ὁμοῦ]], τοὺς ἀχρείους συνεκπέμψαι εἰς Πελλήνην Ξεν. Ἑλλ. 7. 2, 18· τοὺς οἰκέτας ὁ αὐτ. ἐν Οἰκ. 7. 35· τινὰ ἅμα τινὶ ἐπὶ Θερμοπύλας Διόδ. 11. 4· [[ἐκπέμπω]] κρυφίως, Πλουτ. Μάρ. 40. 2) ἐπὶ πραγμάτων, [[ἐκπέμπω]] ἢ [[ἐκρίπτω]] [[ὁμοῦ]], τὸ [[πῶμα]] Πλάτ. Τίμ. 91Α· «τὸ [[στόμα]] τῇ χειρὶ φιμώσασα τοῦ ἐσφαγμένου μή τινα τῇ ψυχῇ συνεκπέμψειε φωνὴν» παρὰ Σουΐδ. ἐν λ. φιμοῖ. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=faire sortir <i>ou</i> renvoyer en même temps.<br />'''Étymologie:''' [[σύν]], [[ἐκπέμπω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 20:10, 9 August 2017
English (LSJ)
A send out or forth together, τοὺς ἀχρείους εἰς Πελλήνην X.HG7.2.18; τοὺς οἰκέτας Id.Oec.7.35; τῶν ἅμ' αὐτοῖς -θέντων ἐπὶ Θερμοπύλας D.S. 11.4; help to get away, Plu.Brut.45:—Pass., Id.Mar.40. 2 of things, send forth or eject together, τὸ πῶμα Pl.Ti.91a; φωνήν Anon. ap.Suid. s.v. φιμοῖ.
German (Pape)
[Seite 1012] mit oder zugleich aus-, fort-, wegschicken; Plat. Tim. 91 a; Xen. Hell. 7, 2, 18 Oec. 7, 35 u. Sp., wie Plut. Timol. 2 u. Luc.
Greek (Liddell-Scott)
συνεκπέμπω: ἐκπέμπω ὁμοῦ, τοὺς ἀχρείους συνεκπέμψαι εἰς Πελλήνην Ξεν. Ἑλλ. 7. 2, 18· τοὺς οἰκέτας ὁ αὐτ. ἐν Οἰκ. 7. 35· τινὰ ἅμα τινὶ ἐπὶ Θερμοπύλας Διόδ. 11. 4· ἐκπέμπω κρυφίως, Πλουτ. Μάρ. 40. 2) ἐπὶ πραγμάτων, ἐκπέμπω ἢ ἐκρίπτω ὁμοῦ, τὸ πῶμα Πλάτ. Τίμ. 91Α· «τὸ στόμα τῇ χειρὶ φιμώσασα τοῦ ἐσφαγμένου μή τινα τῇ ψυχῇ συνεκπέμψειε φωνὴν» παρὰ Σουΐδ. ἐν λ. φιμοῖ.
French (Bailly abrégé)
faire sortir ou renvoyer en même temps.
Étymologie: σύν, ἐκπέμπω.
