Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

flaccesco: Difference between revisions

From LSJ

Ὀίκοι μένειν δεῖ τὸν καλῶς εὐδαίμονα → The person who is well satisfied should stay at home.

Aeschylus, fr. 317
(Gf-D_4)
(3_6)
Line 4: Line 4:
{{Gaffiot
{{Gaffiot
|gf=<b>flaccēscō</b> <b>(-cīscō</b> Pacuv. 77 <b>)</b>, ĕre, intr., devenir mou, se faner, se dessécher : Col. Rust. 12, 7, 4 ; Vitr. Arch. 2, 9, 2 &#124;&#124; [fig.] devenir languissant, perdre son énergie : flucti flacciscunt Pacuv. 77, les flots s’affaissent ; flaccescebat [[oratio]] Cic. Br. 93, le discours s’affaissait (devenait languissant).||[fig.] devenir languissant, perdre son énergie : flucti flacciscunt Pacuv. 77, les flots s’affaissent ; flaccescebat [[oratio]] Cic. Br. 93, le discours s’affaissait (devenait languissant).
|gf=<b>flaccēscō</b> <b>(-cīscō</b> Pacuv. 77 <b>)</b>, ĕre, intr., devenir mou, se faner, se dessécher : Col. Rust. 12, 7, 4 ; Vitr. Arch. 2, 9, 2 &#124;&#124; [fig.] devenir languissant, perdre son énergie : flucti flacciscunt Pacuv. 77, les flots s’affaissent ; flaccescebat [[oratio]] Cic. Br. 93, le discours s’affaissait (devenait languissant).||[fig.] devenir languissant, perdre son énergie : flucti flacciscunt Pacuv. 77, les flots s’affaissent ; flaccescebat [[oratio]] Cic. Br. 93, le discours s’affaissait (devenait languissant).
}}
{{Georges
|georg=flaccēsco (flaccīsco), ere (Inch. v. [[flacceo]]), I) [[welk]]-, [[schlapp]] [[werden]], [[dum]] flaccescat ([[feniculum]]), Col. 12, 7, 4: flaccescente fronde, Vitr. 2, 9, 2. – [[Varro]] r. r. 1, 13, 4 liest [[Keil]] (Observv. crit. in Cat. et [[Varro]] de r. r. libros p. 46) [[mit]] Scaliger [[quod]] [[enim]] confracuit. – II) [[ermatten]], [[erschlaffen]], [[interea]] loci flucti flacciscunt, Pacuv. tr. 77: flaccescebat [[oratio]], Cic.: flaccescentes voluptates, Arnob.
}}
}}

Revision as of 09:11, 15 August 2017

Latin > English (Lewis & Short)

flaccesco: (ante-class. also flaccisco), flaccŭi, 3,
I v. inch. n., to wilt, wither, dry up (cf. tabesco).
I Lit.: faeniculum cum legeris, sub tecto exponito, dum flaccescat, Col. 12, 7, 4: flaccescente fronde, Vitr. 2, 9, 2: stercus cum flaccuit, Varr. R. R. 1, 13, 4. —
II Trop., to become faint or feeble, to droop, languish: flucti flacciscunt, silescunt venti, Pac. ap. Non. 488, 15 (Trag. Rel. v. 77 ed. Rib.): flaccescebat oratio, * Cic. Brut. 24, 93: flaccescentes voluptates, Arn. 4, 142: ad numerum cymbalorum mollita indignatione flaccescunt, i. e. become mild, softened, id. 7, 237.

Latin > French (Gaffiot 2016)

flaccēscō (-cīscō Pacuv. 77 ), ĕre, intr., devenir mou, se faner, se dessécher : Col. Rust. 12, 7, 4 ; Vitr. Arch. 2, 9, 2 || [fig.] devenir languissant, perdre son énergie : flucti flacciscunt Pacuv. 77, les flots s’affaissent ; flaccescebat oratio Cic. Br. 93, le discours s’affaissait (devenait languissant).

Latin > German (Georges)

flaccēsco (flaccīsco), ere (Inch. v. flacceo), I) welk-, schlapp werden, dum flaccescat (feniculum), Col. 12, 7, 4: flaccescente fronde, Vitr. 2, 9, 2. – Varro r. r. 1, 13, 4 liest Keil (Observv. crit. in Cat. et Varro de r. r. libros p. 46) mit Scaliger quod enim confracuit. – II) ermatten, erschlaffen, interea loci flucti flacciscunt, Pacuv. tr. 77: flaccescebat oratio, Cic.: flaccescentes voluptates, Arnob.