ἄκρις: Difference between revisions
Δεῖ τοὺς μὲν εἶναι δυστυχεῖς, τοὺς δ' εὐτυχεῖς → Aliis necesse est bene sit, aliis sit male → Die einen trifft das Unglück, andere das Glück
(Bailly1_1) |
(Autenrieth) |
||
Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ιος (ἡ) :<br /><b>1</b> sommet d’une montagne;<br /><b>2</b> région montagneuse.<br />'''Étymologie:''' [[ἄκρος]]. | |btext=ιος (ἡ) :<br /><b>1</b> sommet d’une montagne;<br /><b>2</b> région montagneuse.<br />'''Étymologie:''' [[ἄκρος]]. | ||
}} | |||
{{Autenrieth | |||
|auten=ιος ([[ἄκρος]]): [[mountain]]-[[top]], only pl., ‘heights.’ (Od.) | |||
}} | }} |
Revision as of 15:23, 15 August 2017
English (LSJ)
ιος, ἡ, (ἄκρος) Ep.Noun,
A hill-top, mountain peak, Hom. only in Od., always in pl., ἄκριες ἠνεμόεσσαι windy mountain tops, Od. 9.400, cf. h.Cer.382; δι' ἄκριας through hill-country, Od.10.281:— sg., Περγαμίης ὑπὲρ ἄκριος Epigr.Gr.1035.8 (Pergam.).
German (Pape)
[Seite 82] ιος, ἡ, ion. = ἄκρα, Bergspitze, Hom. viermal, immer acc. plur. u. vierter Fuß, Od. 16, 565 ἔπ ἄκριας ἠνεμοέσσας, 9, 400 δῖ ἄκριας ἠνεμοέσσας; δι' ἄκριας ἔρχεαι οἶος 10, 281, δι' ἄκριας, ᾗ οἱ Αθήνη
Greek (Liddell-Scott)
ἄκρις: -ιος, ἡ, (ἄκρος) Ἐπ. ὄνομ., κορυφὴ ὄρους, Ὅμ. μόνον ἐν Ὀδ. καὶ ἀείποτε κατὰ πληθ. ἄκριες ἠνεμόεσσαι, αἱ ἀνεμώδεις κορυφαὶ τῶν ὀρέων, Ὀδ. Ι. 400· πρβλ. Ὕμ. Ὁμ. εἰς Δήμ. 383: - καθόλου, ὀρεινὴ χώρα καλεῖται, ἄκριες, Ὀδ. Κ. 381: - καθ’ ἑν. Περγαμίης ὑπὲρ ἄκριος, Συλλ. Ἐπιγρ. 3538, 18: - πρβλ. ὄκρις.
French (Bailly abrégé)
ιος (ἡ) :
1 sommet d’une montagne;
2 région montagneuse.
Étymologie: ἄκρος.