ὑποφήτης: Difference between revisions
(Bailly1_5) |
(Autenrieth) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ου (ὁ) :<br />interprète de la parole <i>ou</i> de la volonté des dieux, prêtre, devin.<br />'''Étymologie:''' [[ὑπό]], *φήτης, cf. [[προφήτης]]. | |btext=ου (ὁ) :<br />interprète de la parole <i>ou</i> de la volonté des dieux, prêtre, devin.<br />'''Étymologie:''' [[ὑπό]], *φήτης, cf. [[προφήτης]]. | ||
}} | |||
{{Autenrieth | |||
|auten=([[φημί]]): declarer, [[interpreter]] of the [[divine]] [[will]], pl., Il. 16.235†. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 15:23, 15 August 2017
English (LSJ)
ου, ὁ, (φημί)
A suggester, interpreter, expounder, esp. of the divine will or judgement, e.g. priest who declares an oracle, Il.16.235; Μουσάων ὑποφῆται, i.e. poets, Theoc.16.29, 17.115; ἑτέρων ὑ. Id.22.116; Γλαῦκος . . Νηρῆος ὑ. A.R.1.1311, cf. Porph. ap. Iamb.Myst.5.1, Orib.Syn.8.2.1.
Greek (Liddell-Scott)
ὑποφήτης: -ου, ὁ, (φημὶ) ὁ ἑρμηνευτὴς ἢ ἐξηγητὴς μάλιστα τοῦ θείου θελήματος, π. χ. ἱερεὺς ἀναγγέλλων τὸν θεῖον χρησμόν, Ἰλ. Π. 235· Μουσάων ὑποφῆται, δηλ. ποιηταί, Λατιν. vates, Θεόκρ. 16. 29· καὶ ἀπολ., ὁ αὐτ. 17. 115., 22. 116, πρβλ. προφήτης. Κατὰ Σουΐδ.: «ὑποφῆται, ἱερεῖς, προφῆται, χρησμολόγοι», καὶ καθ’ Ἡσύχ.: «ὑποφῆται· μάντεις, προφῆται, ἱερεῖς, διερμηνευταί, χρησμολόγοι», πρβλ. καὶ Φώτ. ― Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 432.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
interprète de la parole ou de la volonté des dieux, prêtre, devin.
Étymologie: ὑπό, *φήτης, cf. προφήτης.
English (Autenrieth)
(φημί): declarer, interpreter of the divine will, pl., Il. 16.235†.
