τεῖρος: Difference between revisions
ὦ ξεῖν', ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ὅτι τῇδε κείμεθα τοῖς κείνων ῥήμασι πειθόμενοι → go tell the Spartans, stranger passing by, that here, obedient to their laws, we lie | go tell the Spartans, thou that passest by, that here obedient to their words we lie
(6_6) |
(Autenrieth) |
||
Line 4: | Line 4: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''τεῖρος''': -εος, τό, Ἐπικ. [[τύπος]] τοῦ [[τέρας]], εὕρηται μόνον ἐν τῷ πληθ., οἱ ἐν οὐρανῷ ἀστερισμοί, σημεῖα, μόνον [[ἅπαξ]] παρ’ Ὁμ., ἐν δὲ τὰ τείρεα πάντα, τά τ’ οὐρανὸς ἐστεφάνωται, «τὰ ἄστρα· παρὰ τὸ τερατώδη καὶ σημειώδη [[ταῦτα]] [[εἶναι]]» (Σχόλ.), Ἰλ. Σ. 485· πυραυγέα κύκλον ἑλίσσων (Ἆρες) αἰθέρος ἑπταπόροις ἐνὶ τείρεσιν Ὕμν. Ὁμ. 7. 7· τείρεσσιν ἐν ἀθανάτοισι Συλλ. Ἐπιγρ. 6860b, πρβλ. Ἀπολλ. Ρόδ. Γ. 1362, Ἄρατ. 692. (Ἴδε τὴν λ. ἀστὴρ ἐν τέλ.) | |lstext='''τεῖρος''': -εος, τό, Ἐπικ. [[τύπος]] τοῦ [[τέρας]], εὕρηται μόνον ἐν τῷ πληθ., οἱ ἐν οὐρανῷ ἀστερισμοί, σημεῖα, μόνον [[ἅπαξ]] παρ’ Ὁμ., ἐν δὲ τὰ τείρεα πάντα, τά τ’ οὐρανὸς ἐστεφάνωται, «τὰ ἄστρα· παρὰ τὸ τερατώδη καὶ σημειώδη [[ταῦτα]] [[εἶναι]]» (Σχόλ.), Ἰλ. Σ. 485· πυραυγέα κύκλον ἑλίσσων (Ἆρες) αἰθέρος ἑπταπόροις ἐνὶ τείρεσιν Ὕμν. Ὁμ. 7. 7· τείρεσσιν ἐν ἀθανάτοισι Συλλ. Ἐπιγρ. 6860b, πρβλ. Ἀπολλ. Ρόδ. Γ. 1362, Ἄρατ. 692. (Ἴδε τὴν λ. ἀστὴρ ἐν τέλ.) | ||
}} | |||
{{Autenrieth | |||
|auten=εος (cf. [[τέρας]], [[ἀστήρ]]): pl., constellations, Il. 18.485†. | |||
}} | }} |
Revision as of 15:29, 15 August 2017
German (Pape)
[Seite 1080] εος, τό, ep. Form von τέρας, gebr. nur im plur. τείρεα, die Himmelszeichen, Gestirne, Il. 18, 485; ἐνὶ τείρεσιν αἰθέρος, H. h. 7, 7; sp. D., wie Antp. Th. 15 (IX, 541).
Greek (Liddell-Scott)
τεῖρος: -εος, τό, Ἐπικ. τύπος τοῦ τέρας, εὕρηται μόνον ἐν τῷ πληθ., οἱ ἐν οὐρανῷ ἀστερισμοί, σημεῖα, μόνον ἅπαξ παρ’ Ὁμ., ἐν δὲ τὰ τείρεα πάντα, τά τ’ οὐρανὸς ἐστεφάνωται, «τὰ ἄστρα· παρὰ τὸ τερατώδη καὶ σημειώδη ταῦτα εἶναι» (Σχόλ.), Ἰλ. Σ. 485· πυραυγέα κύκλον ἑλίσσων (Ἆρες) αἰθέρος ἑπταπόροις ἐνὶ τείρεσιν Ὕμν. Ὁμ. 7. 7· τείρεσσιν ἐν ἀθανάτοισι Συλλ. Ἐπιγρ. 6860b, πρβλ. Ἀπολλ. Ρόδ. Γ. 1362, Ἄρατ. 692. (Ἴδε τὴν λ. ἀστὴρ ἐν τέλ.)