γαρύω: Difference between revisions

From LSJ

ἰσότης φιλότητα ἀπεργάζεται → equality leads to friendship

Source
(6_13a)
(21)
Line 4: Line 4:
{{ls
{{ls
|lstext='''γᾱρύω''': μέλλ. –ύσω, Δωρ. ἀντὶ [[γηρύω]], Πίνδ.
|lstext='''γᾱρύω''': μέλλ. –ύσω, Δωρ. ἀντὶ [[γηρύω]], Πίνδ.
}}
{{Slater
|sltr=<b>γᾱρῠω</b> (γαρᾰετον, γαρᾰει coni.; -ᾰων; -ᾰέμεν, -ᾰεν codd.: impf. γάρᾰον; fut. med. pro [[act]]. γαρσομαι) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b> [[give]] [[voice]]; [[speak]], [[sing]] (of) abs., or c. acc. εἰ δ' ἄεθλα γαρύεν ἔλδεαι, φίλον [[ἦτορ]] (γαρύειν Hartung) (O. 1.3) μαθόντες δὲ ἄκραντα γαρύετον Διὸς πρὸς ὄρνιχα [[θεῖον]] (γαρυέτων coni. Bergk: ἀντιβοῶντες paraphr.: αἰνίττεται Βακχυλίδην καὶ Σιμωνίδην. Σ.) (O. 2.88) μῆτίν τε γαρύων παλαιγόνων οὐ ψεύσομ (O. 13.52) τοὶ μὲν ἀλλάλοισιν ἀμειβόμενοι γάρυον τοιαῦτ (P. 4.94) τὸ δ' ἐμὸν γαρύει ἀπὸ Σπάρτας ἐπήρατον [[κλέος]] (Wil.: γαρύετ codd.: γαρύεντ dett.: γαρύειν Hermann, qui [[post]] ἐμὸν distinxit) (P. 5.72) ποτίφορον δὲ κόσμον ἔλαχες γλυκύ τι γαρυέμεν (N. 3.32) βασιλῆα δὲ [[θεῶν]] πρέπει [[δάπεδον]] ἂν [[τόδε]] γαρυέμεν ἡμέρᾳ ὀπί (N. 7.83) γαρύσομαι τοῦδ' ἀνδρὸς ἐν τιμαῖσιν ἀγακλέα τὰν Ἀσωποδώρου πατρὸς αἶσαν (I. 1.34) dub., ?c. acc. &amp; inf., [[ἄγγελος]] [[ἔβαν]] πέμπτον ἐπὶ [[εἴκοσι]] [[τοῦτο]] γαρύων [[εὖχος]] ἀγώνων [[ἄπο]] τοὺς ἐνέποισιν ἱερούς, Ἀλκίμιδα, σέ γ' ἐπαρκέσαι κλειτᾷ γενεᾷ (Turyn: τό γ' ἐπάρκεσε codd.: v. [[ἐπαρκέω]]) (N. 6.58)
}}
}}

Revision as of 13:59, 17 August 2017

German (Pape)

[Seite 475] dor. = γηρύω.

Greek (Liddell-Scott)

γᾱρύω: μέλλ. –ύσω, Δωρ. ἀντὶ γηρύω, Πίνδ.

English (Slater)

γᾱρῠω (γαρᾰετον, γαρᾰει coni.; -ᾰων; -ᾰέμεν, -ᾰεν codd.: impf. γάρᾰον; fut. med. pro act. γαρσομαι)
   1 give voice; speak, sing (of) abs., or c. acc. εἰ δ' ἄεθλα γαρύεν ἔλδεαι, φίλον ἦτορ (γαρύειν Hartung) (O. 1.3) μαθόντες δὲ ἄκραντα γαρύετον Διὸς πρὸς ὄρνιχα θεῖον (γαρυέτων coni. Bergk: ἀντιβοῶντες paraphr.: αἰνίττεται Βακχυλίδην καὶ Σιμωνίδην. Σ.) (O. 2.88) μῆτίν τε γαρύων παλαιγόνων οὐ ψεύσομ (O. 13.52) τοὶ μὲν ἀλλάλοισιν ἀμειβόμενοι γάρυον τοιαῦτ (P. 4.94) τὸ δ' ἐμὸν γαρύει ἀπὸ Σπάρτας ἐπήρατον κλέος (Wil.: γαρύετ codd.: γαρύεντ dett.: γαρύειν Hermann, qui post ἐμὸν distinxit) (P. 5.72) ποτίφορον δὲ κόσμον ἔλαχες γλυκύ τι γαρυέμεν (N. 3.32) βασιλῆα δὲ θεῶν πρέπει δάπεδον ἂν τόδε γαρυέμεν ἡμέρᾳ ὀπί (N. 7.83) γαρύσομαι τοῦδ' ἀνδρὸς ἐν τιμαῖσιν ἀγακλέα τὰν Ἀσωποδώρου πατρὸς αἶσαν (I. 1.34) dub., ?c. acc. & inf., ἄγγελος ἔβαν πέμπτον ἐπὶ εἴκοσι τοῦτο γαρύων εὖχος ἀγώνων ἄπο τοὺς ἐνέποισιν ἱερούς, Ἀλκίμιδα, σέ γ' ἐπαρκέσαι κλειτᾷ γενεᾷ (Turyn: τό γ' ἐπάρκεσε codd.: v. ἐπαρκέω) (N. 6.58)