εὐρυμέδων: Difference between revisions
From LSJ
Ὡς χαρίεν ἔστ' ἄνθρωπος, ἂν ἄνθρωπος ᾖ → Res est homo peramoena, quum vere est homo → Wie voller Anmut ist ein Mensch, der wirklich Mensch
(21) |
m (Text replacement - "{{Slater\n(.*?)\n}}" to "") |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=οντος;<br /><i>adj. m.</i><br />qui règne au loin.<br />'''Étymologie:''' [[εὐρύς]], [[μέδω]]. | |btext=οντος;<br /><i>adj. m.</i><br />qui règne au loin.<br />'''Étymologie:''' [[εὐρύς]], [[μέδω]]. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 14:12, 17 August 2017
English (LSJ)
οντος, ὁ,
A = εὐρυκρείων, of αἰθήρ, Emp.135.1; Ποσειδάν Pi.O.8.31; γόνον εὐ. Κρόνου, i.e. Chiron, Id.P.3.4:—in Hom. only as pr. n.; so also fem. Εὐρυμέδουσα.
German (Pape)
[Seite 1095] οντος, = εὐρυκρείων, Ποσειδᾶν Pind. Ol. 8, 31, Χείρων P. 3, 4; auch αἰθήρ, sich weithin erstreckend, Empedocl. 380.
Greek (Liddell-Scott)
εὐρυμέδων: -οντος, ὁ, = εὐρυκρείων, περὶ τοῦ αἰθέρος, Ἐμπεδ. 438· ἐπὶ τοῦ Ποσειδῶνος, Πινδ. Ο. 8. 41· περὶ τοῦ Χείρωνος, ὁ αὐτ. ἐν Π. 3. 5: -παρ’ Ὁμ. μόνον ὡς κύριον ὄνομα· οὕτω καὶ θηλ. Εὐρυμέδουσα.
