πεφνεῖν: Difference between revisions
Κακὸν φυτὸν πέφυκεν ἐν βίῳ γυνή, καὶ κτώμεθ' αὐτὰς ὡς ἀναγκαῖον κακόν → In vita occrevit nobis ut gramen mulier, malumque hoc opus est servemus domi → Ein schlimm Gewächs erwuchs im Leben uns die Frau, und wir besitzen sie als unumgänglich Leid
m (Text replacement - "{{Slater\n(.*?)\n}}" to "") |
(SL_2) |
||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<i>inf. ao.2 poét. d’un th. verb.</i> φεν-, tuer, <i>développement d’un th. verb.</i> φα-, tuer, <i>auxquels se rapportent l’ind.</i> [[ἔπεφνον]] <i>ou</i> πέφνον, <i>le sbj.</i> πέφνω, <i>le pf. Pass.</i> πέφαμαι <i>ou</i> [[πέφασμαι]], <i>et le f.ant. Pass.</i> [[πεφήσομαι]].<br />'''Étymologie:''' v. *φένω. | |btext=<i>inf. ao.2 poét. d’un th. verb.</i> φεν-, tuer, <i>développement d’un th. verb.</i> φα-, tuer, <i>auxquels se rapportent l’ind.</i> [[ἔπεφνον]] <i>ou</i> πέφνον, <i>le sbj.</i> πέφνω, <i>le pf. Pass.</i> πέφαμαι <i>ou</i> [[πέφασμαι]], <i>et le f.ant. Pass.</i> [[πεφήσομαι]].<br />'''Étymologie:''' v. *φένω. | ||
}} | |||
{{Slater | |||
|sltr=<b>πεφνεῑν</b> (ἔπεφνε（ν), [[πέφνε]]（ν).) <br /> <b>1</b> [[have]] killed Ἐρινὺς ἔπεφνέ οἱ σὺν ἀλλαλοφονίᾳ [[γένος]] ἀρήιον (byz.: [[πέφνε]]（ν) codd.) (O. 2.42) [[πέφνε]] Κτέατον ἀμύμονα, [[πέφνε]] δ' Εὔρυτον (O. 10.27) —8. καὶ Χίμαιραν καὶ Σολύμους ἔπεφνεν (O. 13.90) ἔπεφνέν τε Γοργόνα (P. 10.46) ἀλλὰ χρονίῳ σὺν Ἄρει πέφνεν τε ματέρα θῆκέ τ' Αἴγισθον ἐν φοναῖς (P. 11.37) τίνες Κύκνον τίνες Ἕκτορα [[πέφνον]]; (I. 5.39) πέφνεν δὲ σὺν κείνῳ Μερόπων ἔθνεα (I. 6.31) [[πέφνε]] δὲ [[τρεῖς]] καὶ δέκ' ἄνδρας fr. 135. [[πέφνε]] Δρυ[ ?fr. 335. 10 in tmesis fr. 171. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 14:41, 17 August 2017
French (Bailly abrégé)
inf. ao.2 poét. d’un th. verb. φεν-, tuer, développement d’un th. verb. φα-, tuer, auxquels se rapportent l’ind. ἔπεφνον ou πέφνον, le sbj. πέφνω, le pf. Pass. πέφαμαι ou πέφασμαι, et le f.ant. Pass. πεφήσομαι.
Étymologie: v. *φένω.
English (Slater)
πεφνεῑν (ἔπεφνε（ν), πέφνε（ν).)
1 have killed Ἐρινὺς ἔπεφνέ οἱ σὺν ἀλλαλοφονίᾳ γένος ἀρήιον (byz.: πέφνε（ν) codd.) (O. 2.42) πέφνε Κτέατον ἀμύμονα, πέφνε δ' Εὔρυτον (O. 10.27) —8. καὶ Χίμαιραν καὶ Σολύμους ἔπεφνεν (O. 13.90) ἔπεφνέν τε Γοργόνα (P. 10.46) ἀλλὰ χρονίῳ σὺν Ἄρει πέφνεν τε ματέρα θῆκέ τ' Αἴγισθον ἐν φοναῖς (P. 11.37) τίνες Κύκνον τίνες Ἕκτορα πέφνον; (I. 5.39) πέφνεν δὲ σὺν κείνῳ Μερόπων ἔθνεα (I. 6.31) πέφνε δὲ τρεῖς καὶ δέκ' ἄνδρας fr. 135. πέφνε Δρυ[ ?fr. 335. 10 in tmesis fr. 171.
