αὐτοκατάκριτος: Difference between revisions
From LSJ
(Bailly1_1) |
(big3_7) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />qui se condamne soi-même.<br />'''Étymologie:''' [[αὐτός]], [[κατακρίνω]]. | |btext=ος, ον :<br />qui se condamne soi-même.<br />'''Étymologie:''' [[αὐτός]], [[κατακρίνω]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">1</b> [[que se condena a sí mismo]] αἱρετικὸς [[ἄνθρωπος]] <i>Ep.Tit</i>.3.11.<br /><b class="num">2</b> adv. -ως [[como condenándose a sí mismo]] τίς δὲ κοσμήσει τὸν αὐ. ἑαυτὸν διαστρέφοντα; Epiph.Const.<i>Haer</i>.42.11. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 11:56, 21 August 2017
English (LSJ)
ον,
A self-condemned, Ep.Tit.3.11, Ph.2.652.
German (Pape)
[Seite 397] durch sich selbst verurtheilt, N. T.
Greek (Liddell-Scott)
αὐτοκατάκρῐτος: -ον, ὁ ἀφ’ ἑαυτοῦ κατακρινόμενος, Ἐπιστ. π. Τιτ. γʹ, 11, Ἐκκλ.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui se condamne soi-même.
Étymologie: αὐτός, κατακρίνω.
Spanish (DGE)
-ον
1 que se condena a sí mismo αἱρετικὸς ἄνθρωπος Ep.Tit.3.11.
2 adv. -ως como condenándose a sí mismo τίς δὲ κοσμήσει τὸν αὐ. ἑαυτὸν διαστρέφοντα; Epiph.Const.Haer.42.11.
