ἄνοος: Difference between revisions
τὴν πολιὴν καλέω Νέμεσιν πόθου, ὅττι δικάζει ἔννομα ταῖς σοβαραῖς θᾶσσον ἐπερχομένη → I call gray hairs the Nemesis of love, because they judge justly, coming sooner to the proud
(Autenrieth) |
(big3_4) |
||
Line 21: | Line 21: | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
|auten=[[silly]], [[foolish]]; [[κραδίη]], Il. 21.441. | |auten=[[silly]], [[foolish]]; [[κραδίη]], Il. 21.441. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ον<br /><br /><b class="num">• Alolema(s):</b> contr. [[ἄνους]], -ουν S.<i>Ant</i>.281<br /><br /><b class="num">• Morfología:</b> [compar. ἀνούστερος A.<i>Pr</i>.987, sup. ἀνούστατος Pherecr.203A]<br /><b class="num">1</b> [[necio]] κραδίη <i>Il</i>.21.441, ψυχή Pl.<i>Ti</i>.44a, πλοῦτον ἄ. riqueza sin entendimiento</i>, <i>AP</i> 9.43 (Parmen.)<br /><b class="num">•</b>de pers. [[insensato]] de Antígona, S.<i>Ant</i>.99, [[ἄνους]] τε καὶ γέρων [[ἅμα]] S.<i>Ant</i>.l.c., αὐτοί Cleanth.<i>Fr.Poet</i>.1.26, [[ἄνθρωπος]] Gr.Naz.M.37.181C, ὁ Ἰακώβ Gr.Nyss.<i>Apoll</i>.145.11<br /><b class="num">•</b>sup. neutr. adv. ὡς ἀνούστατα ... διαζῇν Cyr.Al.M.71.209D.<br /><b class="num">2</b> [[que no tiene inteligencia]] de anim. περιστερά LXX <i>Os</i>.7.11, οὔτε ὁ νοῦς [[ἄλογος]], οὔτε [[ἄνους]] ὁ λόγος Ath.Al.<i>Dio</i>.23.3<br /><b class="num">•</b>[[que no presta atención]] ὦτα παρέχω ἄνοα αὐτῷ <i>POxy</i>.237.6.22 (II d.C.). | |||
}} | }} |
Revision as of 12:13, 21 August 2017
English (LSJ)
ον, contr. ἄνους, ουν,
A without understanding, silly, κραδίη Il.21.441; ψυχή Pl.Ti.44a, etc.; of persons, S.Ant.99; ἄνους τε καὶ γέρων ἅμα ib.281; πλοῦτος ἄ. wealth without wit, AP9.43 (Parmen.): Comp. ἀνούστερος A.Pr.987: Sup. ἀνούστατος Pherecr.19D. Adv., Comp. ἀνουστέρως S.Fr.589.1.
German (Pape)
[Seite 241] zsgz. ἄνους, unverständig, sinnlos, κραδίη Il. 21, 441. – Compar. ἀνούστερος Aesch. Prom. 989. Oefter bei Plat. u. sonst.
Greek (Liddell-Scott)
ἄνοος: οον, συνῃρ. ἄνους, ουν, ὁ ἄνευ νοῦ, μωρός, κραδίη Ἰλ. Φ. 441· ψυχὴ Πλάτ. Τίμ. 44Α. κτλ.· ἐπὶ προσώπων καὶ πραγμάτων, Σοφ. Ἀντ. 99· ἄνους τε καὶ γέρων ἅμα αὐτόθι 281· ἄνους ἐφόνευσα, ἐν τῇ ἀνοίᾳ μου, ὁ αὐτ. Ο. Κ. 547· ἀλλ’ ὁ Μέκλερος διώρθωσε τὸ χωρίον: καὶ γὰρ ἂν οὓς ἐφόνευσ’, ἔμ’ ἀπώλεσαν, ἴδε σημ. Jebb ἐν τόπῳ· πλοῦτος ἄνους, πλοῦτος ἄνευ νοῦ, Ἀνθ. Π. 9. 43: ― Συγκρ. ἀνούστερος Αἰσχύλ. Πρ. 987, Σοφ. Ἀποσπ. 514· πρβλ. Λοβ. Φρύνιχ. 143.
French (Bailly abrégé)
οος, οον;
insensé, irréfléchi, imprudent;
Cp. ἀνούστερος.
Étymologie: ἀ, νοῦς.
English (Autenrieth)
silly, foolish; κραδίη, Il. 21.441.
Spanish (DGE)
-ον
• Alolema(s): contr. ἄνους, -ουν S.Ant.281
• Morfología: [compar. ἀνούστερος A.Pr.987, sup. ἀνούστατος Pherecr.203A]
1 necio κραδίη Il.21.441, ψυχή Pl.Ti.44a, πλοῦτον ἄ. riqueza sin entendimiento, AP 9.43 (Parmen.)
•de pers. insensato de Antígona, S.Ant.99, ἄνους τε καὶ γέρων ἅμα S.Ant.l.c., αὐτοί Cleanth.Fr.Poet.1.26, ἄνθρωπος Gr.Naz.M.37.181C, ὁ Ἰακώβ Gr.Nyss.Apoll.145.11
•sup. neutr. adv. ὡς ἀνούστατα ... διαζῇν Cyr.Al.M.71.209D.
2 que no tiene inteligencia de anim. περιστερά LXX Os.7.11, οὔτε ὁ νοῦς ἄλογος, οὔτε ἄνους ὁ λόγος Ath.Al.Dio.23.3
•que no presta atención ὦτα παρέχω ἄνοα αὐτῷ POxy.237.6.22 (II d.C.).