ἀπαγριόομαι: Difference between revisions
Βούλου δ' ἀρέσκειν πᾶσι, μὴ σαυτῷ μόνῳ → Studeas placere cunctis, non soli tibi → Such allen zu gefallen, nicht nur dir allein
(6_20) |
(big3_5) |
||
Line 12: | Line 12: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀπαγριόομαι''': παθ., [[γίνομαι]] [[ἄγριος]], μή μ’ ὄκνῳ δείσαντες ἐκπλαγῆτ’ ἀπηγριωμένον Σοφ. Φ. 226, πρβλ. Πλάτ. Πολιτικ. 274Β· ὑπὸ τῶν στατήρων ἦν [ἡ Λαῒς] ἀπηγριωμένη, [[ἕνεκα]] τῶν χρημάτων κατέστη [[ὅλως]] [[διόλου]] ἀγρία, Ἐπικράτ. ἐν «Ἀντιλαΐδι» 1. 16. | |lstext='''ἀπαγριόομαι''': παθ., [[γίνομαι]] [[ἄγριος]], μή μ’ ὄκνῳ δείσαντες ἐκπλαγῆτ’ ἀπηγριωμένον Σοφ. Φ. 226, πρβλ. Πλάτ. Πολιτικ. 274Β· ὑπὸ τῶν στατήρων ἦν [ἡ Λαῒς] ἀπηγριωμένη, [[ἕνεκα]] τῶν χρημάτων κατέστη [[ὅλως]] [[διόλου]] ἀγρία, Ἐπικράτ. ἐν «Ἀντιλαΐδι» 1. 16. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=<b class="num">1</b> de pers. [[hacerse salvaje]] en part. perf. μή μ' ... ἐκπλαγῆτ' ἀπηγριωμένον de Filoctetes abandonado en la isla, S.<i>Ph</i>.226, de hombres que viven entre animales salvajes, Pl.<i>Plt</i>.274b, de ciertas tribus próximas al Mar Negro, Arist.<i>EN</i> 1148<sup>b</sup>22, cf. Horap.1.39<br /><b class="num">•</b>fig. ὑπὸ τῶν στατήρων ἦν ἀπηγριωμένη se había hecho intratable por culpa del dinero</i> Epicr.3.12, ὑπὸ συμφορῶν ἀπηγριωμένῳ τὴν ψυχήν teniendo el alma enfurecida por los infortunios</i> Plu.<i>Tim</i>.1.<br /><b class="num">2</b> [[embravecerse]] θάλασσα ... τοὺς ἀνθρώπους ... ἀπαγριουμένη διαφθείρει Aesop.178.<br /><b class="num">3</b> [[asilvestrarse]] de plantas, Thphr.<i>HP</i> 2.2.9, 3.2.2. | |||
}} | }} |
Revision as of 12:15, 21 August 2017
English (LSJ)
A become wild or savage, μή μ' ἐκπλαγῆτ' . . ἀπηγριωμένον S.Ph.226, cf. Pl.Plt.274b; ὑπὸ τῶν στατήρων ἦν ἀπηγριωμένη had been made saucy by riches, Epicr.3.16. II of plants, revert to wild state, Thphr.HP2.2.9, 3.2.2.
Greek (Liddell-Scott)
ἀπαγριόομαι: παθ., γίνομαι ἄγριος, μή μ’ ὄκνῳ δείσαντες ἐκπλαγῆτ’ ἀπηγριωμένον Σοφ. Φ. 226, πρβλ. Πλάτ. Πολιτικ. 274Β· ὑπὸ τῶν στατήρων ἦν [ἡ Λαῒς] ἀπηγριωμένη, ἕνεκα τῶν χρημάτων κατέστη ὅλως διόλου ἀγρία, Ἐπικράτ. ἐν «Ἀντιλαΐδι» 1. 16.
Spanish (DGE)
1 de pers. hacerse salvaje en part. perf. μή μ' ... ἐκπλαγῆτ' ἀπηγριωμένον de Filoctetes abandonado en la isla, S.Ph.226, de hombres que viven entre animales salvajes, Pl.Plt.274b, de ciertas tribus próximas al Mar Negro, Arist.EN 1148b22, cf. Horap.1.39
•fig. ὑπὸ τῶν στατήρων ἦν ἀπηγριωμένη se había hecho intratable por culpa del dinero Epicr.3.12, ὑπὸ συμφορῶν ἀπηγριωμένῳ τὴν ψυχήν teniendo el alma enfurecida por los infortunios Plu.Tim.1.
2 embravecerse θάλασσα ... τοὺς ἀνθρώπους ... ἀπαγριουμένη διαφθείρει Aesop.178.
3 asilvestrarse de plantas, Thphr.HP 2.2.9, 3.2.2.