ἀργυραμοιβός: Difference between revisions

From LSJ

Τῶν εὐτυχούντων πάντες εἰσὶ συγγενεῖς → Felicium se quisque cognatum vocat → Ein jeder wähnt sich mit den Glücklichen verwandt

Menander, Monostichoi, 510
(Bailly1_1)
(big3_6)
Line 15: Line 15:
{{bailly
{{bailly
|btext=οῦ (ὁ) :<br />changeur, banquier.<br />'''Étymologie:''' [[ἄργυρος]], ἀμείβομαι.
|btext=οῦ (ὁ) :<br />changeur, banquier.<br />'''Étymologie:''' [[ἄργυρος]], ἀμείβομαι.
}}
{{DGE
|dgtxt=-οῦ, ὁ<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[el que cambia moneda]], [[cambista]] νόμισμά τε πρὸς τὰ ἄλλα καὶ αὐτὸ πρὸς αὑτὸ διαμείβοντες, οὓς ἀργυραμοιβοὺς ... ἐπωνομάκαμεν Pl.<i>Plt</i>.289e, Ἰήονες Poll.3.84, 7.170, <i>IEphesos</i> 1302 (VI d.C.), Hsch., cf. Procop.<i>Arc</i>.25.12<br /><b class="num">•</b>peyor., de Judas <i>Chr.Pat</i>.278.<br /><b class="num">2</b> [[el que verifica la autenticidad de la moneda]], [[contrastador]] χρυσὸν ὁποίῃ πεύθονται, μὴ φαῦλος, ἐτήτυμον ἀργυραμοιβοί Theoc.12.37, cf. Ph.1.395, Clem.Al.<i>Strom</i>.2.4.15.<br /><b class="num">II</b> adj. [[propio del cambista]] τιμή Maiist.61, τράπεζα Man.3.99.
}}
}}

Revision as of 12:17, 21 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀργῠρᾰμοιβός Medium diacritics: ἀργυραμοιβός Low diacritics: αργυραμοιβός Capitals: ΑΡΓΥΡΑΜΟΙΒΟΣ
Transliteration A: argyramoibós Transliteration B: argyramoibos Transliteration C: argyramoivos Beta Code: a)rguramoibo/s

English (LSJ)

ὁ,

   A money-changer, banker, Pl.Plt. 289e, Theoc.12.37, etc.: as Adj., ἀ. τιμή Maiist.32.

Greek (Liddell-Scott)

ἀργυρᾰμοιβός: ὁ, ὁ ἀνταλλάσσων νομίσματα, κολλυβιστής, Λατ. argentarius, Πλάτ. Πολιτ. 289Ε, Θεόκρ. 12. 37· «ὁ κέρμα ἀντὶ ἀργυρίου ἀλλασσόμενος, ὁ τραπεζίτης, ὁ ἀργυροπράτης, κολλεκτάριος» Σουΐδ., Ἡσύχ.

French (Bailly abrégé)

οῦ (ὁ) :
changeur, banquier.
Étymologie: ἄργυρος, ἀμείβομαι.

Spanish (DGE)

-οῦ, ὁ
I 1el que cambia moneda, cambista νόμισμά τε πρὸς τὰ ἄλλα καὶ αὐτὸ πρὸς αὑτὸ διαμείβοντες, οὓς ἀργυραμοιβοὺς ... ἐπωνομάκαμεν Pl.Plt.289e, Ἰήονες Poll.3.84, 7.170, IEphesos 1302 (VI d.C.), Hsch., cf. Procop.Arc.25.12
peyor., de Judas Chr.Pat.278.
2 el que verifica la autenticidad de la moneda, contrastador χρυσὸν ὁποίῃ πεύθονται, μὴ φαῦλος, ἐτήτυμον ἀργυραμοιβοί Theoc.12.37, cf. Ph.1.395, Clem.Al.Strom.2.4.15.
II adj. propio del cambista τιμή Maiist.61, τράπεζα Man.3.99.