βδελυκτός: Difference between revisions
From LSJ
Γελᾷ δ' ὁ μῶρος, κἄν τι μὴ γελοῖον ᾖ → Mens stulta ridet, quando ridendum est nihil → Es lacht der Tor, auch wenn es nichts zu lachen gibt
(Bailly1_1) |
(big3_8) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ή, όν :<br />dégoûtant, répugnant, abominable.<br />'''Étymologie:''' [[βδελύσσομαι]]. | |btext=ή, όν :<br />dégoûtant, répugnant, abominable.<br />'''Étymologie:''' [[βδελύσσομαι]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ή, -όν<br />[[repugnante]], [[abominable]]de los que ofenden a Dios, LXX <i>Pr</i>.17.15, 2<i>Ma</i>.1.27, <i>Ep.Tit</i>.1.16, Ph.2.261, de la herejía πᾶν σχῖσμα βδελυκτόν ἦν ἡμῖν 1<i>Ep.Clem</i>.2.6, cf. 30.1. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:20, 21 August 2017
English (LSJ)
ή, όν,
A disgusting, abominable, LXX Pr.17.15, Ep.Tit.1.16, Ph.2.261.
German (Pape)
[Seite 440] ekelhaft, abscheulich, Ep. ad Tit. 1, 16; K. S.
Greek (Liddell-Scott)
βδελυκτός: -ή, -όν, ὁ προξενῶν βδελυγμίαν ἢ ἀηδίαν, ἄξιος ἀποστροφῆς, Ἐπ. Τίτ. 1. 16., Φίλων 2. 261· ‒ παρὰ Βυζ. καὶ -κτέος, α, ον.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
dégoûtant, répugnant, abominable.
Étymologie: βδελύσσομαι.
Spanish (DGE)
-ή, -όν
repugnante, abominablede los que ofenden a Dios, LXX Pr.17.15, 2Ma.1.27, Ep.Tit.1.16, Ph.2.261, de la herejía πᾶν σχῖσμα βδελυκτόν ἦν ἡμῖν 1Ep.Clem.2.6, cf. 30.1.
