διαθραύω: Difference between revisions

From LSJ

καλῶς γέ μου τὸν υἱὸν ὦ Στιλβωνίδη εὑρὼν ἀπιόντ' ἀπὸ γυμνασίου λελουμένον οὐκ ἔκυσας, οὐ προσεῖπας, οὐ προσηγάγου, οὐκ ὠρχιπέδισας, ὢν ἐμοὶ πατρικὸς φίλος → Ah! Is this well done, Stilbonides? You met my son coming from the bath after the gymnasium and you neither spoke to him, nor kissed him, nor took him with you, nor ever once felt his balls. Would anyone call you an old friend of mine?

Source
(6_2)
(big3_11)
Line 15: Line 15:
{{ls
{{ls
|lstext='''διαθραύω''': [[καταθραύω]], [[θραύω]] εἰς μικρὰ τεμάχια, Πλάτ. Τιμ. 57Α, Θεόφρ. Αἰτ. Φ. 6. 9, 3. - Παθ., Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 9. 14, 3.
|lstext='''διαθραύω''': [[καταθραύω]], [[θραύω]] εἰς μικρὰ τεμάχια, Πλάτ. Τιμ. 57Α, Θεόφρ. Αἰτ. Φ. 6. 9, 3. - Παθ., Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 9. 14, 3.
}}
{{DGE
|dgtxt=<b class="num">1</b> tr. [[fragmentar]] fig. τὴν ἀλήθειαν κατὰ σμικρὰ διαθραύοντες ἐν τοῖς λόγοις Pl.<i>Sph</i>.246c.<br /><b class="num">2</b> en v. med., intr. [[hacerse pedazos pequeños]], [[fragmentarse]] de los elementos cuando se encuentran en un medio extraño ὀλίγα διαθραυόμενα Pl.<i>Ti</i>.57b, ταχὺ διαθραύεται de los nidos del alción, Arist.<i>HA</i> 616<sup>a</sup>27, διαθραυόμενα ... τῇ μασήσει Thphr.<i>CP</i> 6.9.3, de pers. μὴ πεσὼν διαθραυσθῇς Sch.Ar.<i>Pax</i> 147a<br /><b class="num">•</b>[[fragmentarse]], [[descomponerse]] como propiedad de la luz τοῦ φωτός ἐστι τὸ ἀνακλᾶσθαι καὶ διαθραύεσθαι Emp.A 57.
}}
}}

Revision as of 12:23, 21 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: διαθραύω Medium diacritics: διαθραύω Low diacritics: διαθραύω Capitals: ΔΙΑΘΡΑΥΩ
Transliteration A: diathraúō Transliteration B: diathrauō Transliteration C: diathrayo Beta Code: diaqrau/w

English (LSJ)

   A break in small pieces, in Pass., Pl.Ti.57b, Arist.HA616a27; τῇ μασήσει Thphr.CP6.9.3.

German (Pape)

[Seite 579] (s. θραύω), ganz zerbrechen, Plat. Tim. 57 b; κατὰ μικρά Sορh. 246 b; – Sp.

Greek (Liddell-Scott)

διαθραύω: καταθραύω, θραύω εἰς μικρὰ τεμάχια, Πλάτ. Τιμ. 57Α, Θεόφρ. Αἰτ. Φ. 6. 9, 3. - Παθ., Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 9. 14, 3.

Spanish (DGE)

1 tr. fragmentar fig. τὴν ἀλήθειαν κατὰ σμικρὰ διαθραύοντες ἐν τοῖς λόγοις Pl.Sph.246c.
2 en v. med., intr. hacerse pedazos pequeños, fragmentarse de los elementos cuando se encuentran en un medio extraño ὀλίγα διαθραυόμενα Pl.Ti.57b, ταχὺ διαθραύεται de los nidos del alción, Arist.HA 616a27, διαθραυόμενα ... τῇ μασήσει Thphr.CP 6.9.3, de pers. μὴ πεσὼν διαθραυσθῇς Sch.Ar.Pax 147a
fragmentarse, descomponerse como propiedad de la luz τοῦ φωτός ἐστι τὸ ἀνακλᾶσθαι καὶ διαθραύεσθαι Emp.A 57.